عوامل موثر بر بهبود عملکرد بادگیرها

با توجه به ضرورت کاهش مصرف انرژی های تجدید ناپذیر برای دستیابی به پایداری محیطی و نقش صنعت ساختمان که حدود ۴۰ درصد از مصرف انرژی جهانی را به خود اختصاص داده، بنابراین بررسی عوامل مهم در مصرف انرژی در این صنعت بسیار مهم می باشد. یکی از عوامل مهم در مصرف انرژی در این میان مبحث تهویه طبیعی و ایجاد آسایش حرارتی است. ازآنجایی که سرمایش یکی از تاثیرگذارترین عوامل در تامین آسایش حرارتی بشمار می آید. سیستم های خنک کننده منفعل برای فضاهای مسکونی می توانند به کاهش مصرف منابع غیرقابل تجدید کمک کنند. یکی از این سیستم های غیرفعال کارا در معماری سنتی ایران بادگیر می باشد، از این رو به شناخت چگونگی عملکرد بادگیرها، گونه شناسی آن ها، اجزاء تشکیل دهنده بادگیر، روش ساخت و معایب آنها (ورود گرد و خاک به بادگیر، عدم استفاده کامل از برودت تبخیری و ...) پرداخته شده است. با توجه به این معایب استفاده از بادگیرهای سنتی جواب گوی نیازهای سرمایشی ساختمان نمی باشد. از این رو هدف این پژوهش بررسی راهکارهای افزایش بهره وری بادگیرهای سنتی (کاهش افت فشار هوا، افزایش برودت تبخیری و افزایش کارایی بادگیر در فقدان باد به منظور تامین آسایش حرارتی و صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش مشکلات زیست محیطی) می باشد. این پژوهش با بررسی مطالعات پیشین و تجزیه تحلیل داده ها به بیان راهکارهای افزایش بهره وری بادگیر پرداخته است. نتایج حاصل از این پژوهش به طراحان جهت استفاده از بادگیر و شناخت درست عوامل موثر بر آن کمک می کند.

Keywords:

معماری پایدار , مصرف انرژی , تهویه طبیعی , بادگیر , عملکرد سرمایشی