بررسی تطبیقی شرایط استرس زا شوری، رشد و بقا در Artemia franciscana غنی شده با پودر جلبک اسپیرولینا و جلبک دونالیلا به طور جداگانه در شرایط آزمایشگاهی

آرتمیا سخت پوست کوچکیست که به عنوان میگوی آب نمک شناخته می شود. این موجود دارای قابلیت هایمختلفی از جمله رشد سریع و بقای بالا و ارزش غذایی بالا و تنوع تولید مثلی است. شوری عامل مهمی در رشد وبقای موجودات آبزی از جمله آرتمیا، گونه ارزشمند آبزی پروری است. سال ها پیش روش استانداردی برای پرورشآرتمیا توسط جلبک دونالیلا و نوعی خاص از مخمر معرفی شد که تاکنون مورد استفاده قرار می گرفت. این مطالعهاثر استرس شوری، رشد و بقا A.franciscana های تغذیه شده به صورت جداگانه با جلبک دونالیلا و پودرجلبک اسپیرولینا که ارزش غذایی بالایی دارد را مورد ارزیابی قرار میدهد. برای این منظور سیستم های آرتمیا درشرایط آزمایشگاهی سیست گشایی و با پودر جلبک اسپیرولینا در مقایسه با جلبک دونالیلا در ۲ تیمار جداگانه تغذیهو کشت شدند و مقادیر نهایی رشد بعد از ۱۵ روز مورد بررسی قرار گرفته، سپس ارگانیسم ها در استرس های شوری۱۸۰ و ۲۸۰ برای ارزیابی بقا و مقاومت مورد سنجش و مقایسه قرار گرفتند. داده های بدست آمده مقاومت و بقا بهترارگانیسم های تغیه شده با پودر جلبک اسپیرولینا نسبت به ارگانیسم های تغذیه شده با جلبک دونالیلا را نشانمیدهد. همچنین جمعیت های مورد مطالعه در استرس شوری های ۲۸۰ppt تلفات بیش تری را در زمان کمترینسبت به ارگانیسم های واقع در استرس ۱۸۰ppt نشان دادند.

Keywords:

آرتمیا , اسپیرولینا , استرس شوری , رشد