رفتار مجرمانه پدران و تعامل با اطفال: نقش تعدیل کننده روابط خانوادگی

هدف: تحقیقات نشان می دهد که رفتار مجرمانه پدران می تواند به طرق متعدد برای کودکان مشکل ساز شود، با این حال مطالعات کمی اثر شبکه های خویشاوندی پدران را در این روند بررسی کرده است. این مطالعه ارتباط بین رفتار مجرمانه پدران و تعامل آنها با اطفال شان؛ و چگونگی اثرات روابط پدر با اعضای شبکه خویشاوندی را بر این تعامل بررسی می کند. روش: از مدل سازی خطی سلسله مراتبی جهت پیش بینی تعامل پدران با استفاده از داده های یک مطالعه طولی بین نسلی بر روی ۳۳۵ کودک و ۱۴۹ پدر کم درآمد و اقلیت استفاده شد. معیارها شامل؛ هشت معیار مربوط به تعامل پدر با فرزندان، یک معیار برای اندازه گیری رفتار مجرمانه پدران و دو متغیر تعدیل کننده است. یافته ها: روابط با کیفیت بالا بین پدران و بستگان {طبقه} مرد آنها میزان تاثیر منفی رفتار مجرمانه پدر بر فرزندان را کاهش داده است. هنگامی که پدرها با بستگان مرد روابط کم کیفیت داشتند، رفتار مجرمانه فقط با کاهش سطح تعامل پدر همراه بود. نتیجه گیری: روابط قوی و تاثیرگذار - به ویژه با بستگان {طبقه} مرد - ممکن است اثرات سوءرفتار ضد اجتماعی و مجرمانه را در تعامل پدران -در خانواده های در معرض خطر- کاهش دهد. پیامدهای بازسازی جهت بهبود عملکرد روابط بین پدران و بستگان {طبقه} مرد و افزایش مشارکت اجتماعی پدران، بیان شده است.

Keywords:

رفتار مجرمانه , تعامل پدر , روابط پدر- طفل , حمایت اجتماعی