بررسی نقش میانجی گری محیط فناورانه بر رابطه بین زیرساخت های فناورانه و توانمندسازی منابع انسانی در سازمان های ورزشی
Publish place: Sport Sciences Research Quarterly، Vol: 14، Issue: 47
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 140
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SSQJ-14-47_004
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1402
Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگری محیط فناورانه بر رابطه بین زیرساختهای فناورانه و توانمندسازی منابع انسانی در سازمانهای ورزشی طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی میباشد که از منظر هدف، جز تحقیقات کاربردی میباشد که به صورت میدانی انجام گردید. روش پژوهش حاضر از نظر روش گردآوری دادهها، پیمایشی میباشد. ابزار گردآوری در تحقیق حاضر شامل پرسشنامه توانمندسازی منابع انسانی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۷)، پرسشنامه محیط فناورانه کاساب و همکاران (۲۰۱۷) و پرسشنامه زیرساخت های فناورانه کاساب و همکاران (۲۰۱۷) می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بخش فناوری اطلاعات، کارکنان ارشد، مدیران و معاونان ادارات کل ورزش و جوانان کشور بودند که تعداد آنان حدود ۶۴۰ نفر بود. بر اساس جدول حجم نمونه مورگان، تعداد ۲۴۲ نفر به عنوان نمونه مشخص گردیدند که پس از کسب مجوزهای لازم و تقسیم پرسشنامهها، تعداد ۱۹۲ پرسشنامه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که زیرساخت های فناورانه بر توانمندسازی منابع انسانی در سازمان های ورزشی تاثیر معناداری ندارد (۱۹۹/۰= تاثیر، ۵۵۸/۱=تی، ۰۸۹/۰=سطح معناداری). نتایج همچنین نشان داد که زیرساختهای فناورانه بر محیط فناورانه در سازمانهای ورزشی تاثیر معناداری دارد (۹۰۴/۰= تاثیر، ۸۵۶/۳۸=تی، ۰۰۱/۰=سطح معناداری). نتایج همچنین نشان داد که محیط فناورانه بر توانمندسازی منابع انسانی در سازمانهای ورزشی تاثیر معناداری دارد (۷۳۶/۰= تاثیر، ۲۴۱/۶=تی، ۰۰۱/۰=سطح معناداری). با توجه به عدم تاثیر زیرساختهای فناورانه بر توانمندسازی منابع انسانی و از طرفی تاثیر زیرساختهای فناورانه بر محیط فناورانه و همچنین تاثیر محیط فناورانه بر توانمندسازی منابع انسانی در سازمانهای ورزشی میتوان چنین اعلام داشت که محیط فناورانه نقش میانجیگری کامل در رابطه بین زیرساختهای فناورانه بر توانمندسازی منابع انسانی در سازمانهای ورزشی را دارد.
Keywords:
Authors
فرناز فروتن
دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران
اسماعیل شریفیان
دانشیاردانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
کوروش قهرمان تبریزی
دانشیاردانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محسن منوچهری نژاد
استادیار دانشگاه فرهنگیان تهران، تهران، ایران