مکان گزینی مسیرهای بهینه دوچرخه سواری با رویکرد حمل و نقل پایدار (نمونه مطالعه: شهرآباده)

دوچرخه سواری از دیرباز به عنوان یکی از مهم ترین نوع سیستم حمل ونقلی درجوامع مختلف مورد توجه بوده است. اما با ظهور خودروها در جوامع، این سیستم کارایی خودرا از دست داده و اندک اندک جای خود را به سیستم حمل ونقل موتوری واگذار کرده. با روی کار آمدن واژه توسعه پایدار در حمل ونقل، جوامع مختلف روی به استفاده ازدوچرخه آوردند، یکی از شهر­های که متخصصین شهری می­توانند در زمینه دوچرخه سواری برنامه­ریزی کنند شهر آباده از توابع استان فارس است، چرا که روز به روز روند رشد و توسعه این شهر درحال افزایش و استفاده از وسایل نقلیه موتوری روند شتابانی را طی می­کند، این پژوهش باهدف بررسی اصول و ضوابط طراحی مسیرهای دوچرخه در این شهر و همگام سازی توسعه حمل ونقلی آن با دیگر شهرهای ایران صورت پذیرفته. بررسی­ها نشان دهنده ی مشکلاتی از جمله:کم عرض بودن معابر، کف سازی­های نامناسب، وجود پارکینگ­های حاشیه­ای، عدم وجود زیرساخت­های دوچرخه سواری و ملاحظات اقتصادی و نقاط قوتی از جمله: شیب مناسب معابر، زیبایی بصیر، اندازه وشکل مناسب شهر، تمایل به رشد و توسعه شهر توسط ساکنان، وضعیت آب وهوا می­باشد. تجزیه وتحلیل و مقایسه معیارها با ضوابط طراحی بخوبی نشان داد که این شهر قابلیت استفاده سیستم حمل ونقل دوچرخه محور را داراست، باتوجه به تحلیل AHP متحصصین الویت طراحی، خیابان استقلال اولویت اول، فلکه معلم تا فلکه ولیعصر اولویت دوم، فلکه آزادی تا فلکه ولیعصر اولویت سوم و فلکه انقلاب تا فلکه ولیعصر اولویت چهارم را از نظر اجرای مسیر های دوچرخه سوراری دارا می­باشند.

Keywords:

مکان گزینی , دوچرخه , دوچرخه سواری , حمل ونقل پایدار , آباده