بررسی سطوح مختلف کم آبیاری بر عملکرد و کارایی مصرف آب گیاه استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) در محیط های گلخانه و مزرعه

ایران با متوسط بارندگی ۲۳۰ میلی­متر در سال، در زمره مناطق خشک و نیمه­خشک جهان طبقه­بندی می­شود که با بحران آب روبرو است. از آن جا که منابع آبی با کیفیت مطلوب برای آبیاری محصولات در جهان محدود است، لذا استفاده از کم­آبیاری به عنوان روشی برای کاهش مصرف آب در آینده امری ضروری است. گیاه استویا به­عنوان گیاهی با اثرات دارویی و ضد دیابت، بومی منطقه کوهستانی آمامبی واقع در مرز برزیل و پاراگوئه است که در ایران در شیراز و اصفهان به­صورت انبوه کشت می شود. گلیکوزید های دی ترپنی موجود در این گیاه (عامل اصلی ایجاد طعم بسیار شیرین در عصاره های گیاه) تا ۳۰۰ برابر شیرین تر از شکر می باشند که در صنایع دارویی و غذایی کاربرد دارند. در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر کم­آبیاری بر عملکرد محصول استویا، تیمارهای آبیاری شامل ۱۰۰ (تیمار شاهد) ۸۰، ۶۰ و ۴۰ درصد نیاز آبی گیاه مورد نظر قرار گرفتند. این آزمایش در سه تکرار و در محیط گلخانه و مزرعه در سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که آستانه تحمل گیاه استویا به کم­آبیاری برای جلوگیری از کاهش عملکرد برگ و قند در محیط گلخانه به­ترتیب حدود (۲/۳ و ۱/۳) و (۹۴/۰ و ۸۳/۰) و درمزرعه تحقیقاتی (۳/۳ و ۱/۳) و (۱۲/۱ و ۹۸/۰) برابر درصد کم­آبیاری در سال اول و دوم کشت می باشد.

Keywords:

لایسیمتر , استویا , کم آبیاری , گلخانه , مزرعه