تاثیرپذیری تعلیم و تربیت کودکان و نوجوان از رسانه های فردی و جمعی و نقش معلمان در هدایت گری آن ها

طی چند قرن اخیر، رسانه همواره یک سویه بوده است. کسانی که رسانه داشتند، از تریبون خود برای حرف زدن استفاده می کردند و کسانی هم که رسانه نداشتند، حداکثر می توانستند شنونده و مخاطب باشند. با توسعه فناوری اطلاعات، شکل دیگری از رسانه های ارتباطی به وجود آمد که محدودیت قبلی را نداشت: رسانه های اجتماعی یا .در رسانه های اجتماعی همه می توانند حرف بزنند. شما می توانید یکی از بزرگ ترین شبکه های خبری جهان باشید، اما باید بپذیرید که زیر هر پست، هزاران و گاه صدها هزار نفر حرف بزنند و نظر خود را بگویند. ضمن این که نظرشان، پنهانی هم نیست و در صندوق پیشنهادات و انتقادات نمی افتد. بلکه در جمع ابراز می شود و همه می توانند آن را ببینند.درست است که در رسانه های اجتماعی هنوز هم رسانه دار در مقایسه با مخاطب، قدرت و تسلط بیشتری دارد و حرف او احتمالا بیشتر از کامنت های مخاطبان دیده و خوانده می شود، اما به هر حال این جنس رابطه دیگر چیزی نیست که مانند گذشته بتوان آن را یک طرفه اداره کرد.رسانه های اجتماعی نقش مهمی در کم رنگ کردن جایگاه رسانه های جمعی داشته اند و باعث شده اند که عرضه اطلاعات، اخبار و تحلیل، دیگر در انحصار تعدادی گروه خاص نباشد و هر کس بتواند بخشی از این کار را بر عهده بگیرد.

Keywords:

رسانه ها , فردی , اجتماعی , تعلیم و تربیت , دانش آموزان