رابطه بین تیپ شخصیتی A و B مدیران با سلامت عمومی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

زمینه و هدف : آگاهی از نوع تیپ شخصیتی فرد می تواند به ایفای نقش بهتر در اهداف سازمان کمک نماید و با آگاهی از نوع شخصیت فرد،سازمان می تواند افراد مناسب را برای مشاغل مورد نظر انتخاب نماید. از آنجا که لازمه یک سازمان بدون استرس، ایجاد محیط امن با امنیتشغلی از طرف مدیران برای کارکنان می باشد، لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطهی بین تیپ شخصیتی A و B مدیران با سلامتعمومی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بود .روش کار : روش انجام پژوهش از نوع مقطعی-تحلیلی بود و کلیه مدیران و پرسنل رسمی و پیمانی شاغل در مجموعه آموزشی رحمتیه دانشگاهعلوم پزشکی شهرکرد در سال ۱۳۹۸ به روش سرشماری انتخاب شدند که شامل ۵۰ نفر مدیر و ۲۵۰ نفر از کارکنان دانشگاه بودند، در اینپژوهش جهت تحلیل ها از روش آماری کای-دو، آزمون تی مستقل و آنووا در بستر نرم افزار SPSS۲۲ استفاده گردید .یافته ها : شواهد نشان داد ۳ / ۵۰ درصد شرکت کنندگان مرد بودند و در رده سنی ۴۰ تا ۴۹ سال قرار داشتند. اکثر مدیران (۵۲ درصد) دارایتیپ شخصیتی A بودند. اکثر کارمندان (۴ / ۹۴ درصد) از سلامت عمومی مطلوبی برخوردار نبودند. بین تیپ شخصیتی A و B مدیران با سلامتعمومی کارکنان رابطه آماری معناداری یافت نشد (۰/۰۶۳=p)، ولی افرادی که مدیرانشان دارای تیپ شخصیتی B بودند از سلامت روان بهترینسبت به افرادی که مدیرانشان دارای تیپ شخصیتی A بودند، برخوردار بودند، به این صورت که میانگین نمره مولفه های سلامت روان (علائمجسمانی، اختلال کارکرد اجتماعی، اضطراب و افسردگی) در افراد با مدیران تیپ B کمتر (بهتر) از افراد با مدیران تیپ A بود.نتیجه گیری: به طور کلی یافته ها نشان داد که در راستای ارتقاء سلامت عمومی کارکنان نیاز به برنامه ریزی و مداخلات آموزشی می باشد وبرای پیشرفت سازمان نیز نیاز هست که افراد با تیپ شخصیتی B شناسایی شده و در گزینش مدیران از این تیپ شخصیتی بیشتر استفاده گردد.

Keywords:

سلامت عمومی , تیپ شخصیتی A , تیپ شخصیتی B