بررسی موانع مدیریتی توسعه و بهره وری صنعت نساجی ایران و نقش آن در توسعه تجارت بین المللی

صنعت نساجی و پوشاک ایران با بهره گیری از قدمت طولانی، حجم سرمایه گذاری، نرخ بالای ارزش افزوده، پیوندهایپیشین و پسین با سایر صنایع و نقش موثر در اقتصاد ملی و همچنین با به کارگیری نیرو انسانی فراوانی دارای ظرفیت بالقوهجهت پیشرفت و ارتقا کمی و کیفی خود و اقتصاد ملی است. صنعت نساجی سومین صنعت از صنایع استراتژیک ایراناست و این نشان از اهمیت آن در سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های کلان کشور ایران دارد. بر پایه سند چشم انداز ۱۴۰۴،صنعت نساجی ایران باید به رتبه سوم منطقه (خاورمیانه) و رتبه پنجاه جهان دست پیدا کند. آمار نشان میدهد درآمد ارزیایران از مجموع صادرات نساجی و پوشاک در سال جاری بیش از ۳۱۲ میلیون دلار بوده است و این در حالی است که براساس داده-های شورای صادرکنندگان ترکیه، این کشور درآمدی بالغ بر ۵ / ۱۹ میلیارد دلار از صادرات پوشاک در بازهزمانی ژانویه تا نوامبر ۲۰۲۲ داشته است. در تحقیق پیش رو که به شیوه مطالعه مروری و اسنادی انجام شده به بررسی نقشو اهمیت صنعت نساجی در رشد اقتصاد ملی و توسعه صادرات غیرنفتی پرداخته شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشانمی دهد که قاچاق کالا، گرانی مواد اولیه، نبود ارتباط مستمر و موثر بین جوامع علمی و صنعت از جمله موانع اصلی دربرابر رشد و توسعه صنعت نساجی هستند علاوه بر این نتایج نشان می دهند در صورت رفع یا تعدیل موانع مذکور صنعتنساجی نسبت به صنایعی نظیر پتروشیمی و خودروسازی شانس بیشتری برای توسعه و موفقیت در عرصه جهانی و اتصال بهزنجیره ارزش جهانی دارد.

Keywords:

صنعت نساجی , اقتصاد ملی , صادرات نساجی , مدیریت , توسعه , تجارت بین الملل