بررسی و مقایسه مصالح مصرفی و کارآیی مخلوط (mix efficiency ) سدهای بتن غلطکی در کشور نسبت به سدهای مشابه در دنیا

سدهای بتن غلتکی به عنوان تکنیک جدید ساخت سدهای بتنی، با مصالح سدهای بتنی و تکنولوژی سدهای خاکی ازاواخر دهه 70 در دنیا مطرح شده است. با توجه به این نکته که اجرای اینگونه سازه ها جز پرهزینه ترین سازه های عمرانی در هرکشور می باشد، ارائه طرح اختلاط بهینه به منظور صرفه جویی اقتصادی و استفاده از تمام خواص مقاومتی مصالح، امری لازم و منطقی است. مصالح مصرفی بتن غلتکی شامل آب، مصالح سنگی و مهمتر از همه مصالح سیمانی می باشد. اصلی ترین مشخصه مکانیکی اینگونه بتن ها، مقاومت فشاری تک محوری است و بسیاری از خواص دیگر، مستقیما با این مشخصه در سیمانی می باشد. اصلی ترین مشخصه مکانیکی این گونه بتن ها، مقاومت فشاری تک محوری است و بسیاری از خواص دیگر، مستقیما با این مشخصه در ارتباط می باشد و لیکن از آ جائیکه مقاومت فشاری به میزان مصالح سیمانی وابستگی زیادی دارد نمی تواند بعنوان معیار خوبی برای تشخیص خوبی برای راندمان مقاومتی مخلوط مصالح باشد، بنابراین پارامتری بنام بهره دهی مخلوط (Mix efficiency) برای مقایسه راندمان مقاومتی مخلوط تعریف شده است که از نسبت مقاومت فشاری در سنین مختلف به وزن مصالح سیمانی ( سیمان+پوزولان) بدست می آید. در این مقاله سعی شده است که با آوردن مشخصات فیزیکی مصالح کاربردی در چند سد بتن غلتکی ساخته شده و یا در دست اجرا در ایران که نقش اصلی در تعیین مقاومت فشاری و بالطبع بهره دهی مخلوط دارد، مقایسه ای با کیفیت اجرا و بهره دهی مخلوط بتن غلتکی سدهای بزرگ اجرا شده دنیا ارائه کنیم.

Keywords:

سدهای بتن غلتکی , بهر دهی مخلوط (Mix efficiency) , طرح اختلاط