الگوی زمین شناسی و کانه زایی مس در کانسار کوه کپوت، شمال بم ، استان کرمان.

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 541

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

GSI41_004

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1402

Abstract:

از نظر جایگاه زمین ساختی کانسار کوه کپوت در بخش انتهایی کمان ماگمایی ارومیه - دختر قرار دارد. این منطقه به طور اصلی توسط سنگ های آذرین به سن ائوسن میزبانی میشود. در منطقه توالی ضخیمی از سنگ های آتشفشانی و پیروکلاستیک ائوسن رخنمون دارند. مطالعات صحرایی نشاندهندهی رخنمون آلتراسیونهای آرژیلیک ( عمدتا سوپرژن)، فیلیک و در مرکز سیستم گذر فیلیک به پتاسیک می باشد. مطالعه بر روی مغزههای حفاری انجام گرفته نشان میدهد غنی شدگی مس از نظر ژنتیکی مرتبط با نفوذی های متعدد از عمق به سطح به ترتیب گرانیت ، گرانودیوریت و دیوریت است . سیستم دیوریت ی کانه دار است . نفوذی ها هریک به صورت گسترده تحت دگرسانی های متفاوت از جمله پروپلیتیک قرار گرفته اند و کم عمق محسوب میشوند. در عمق تودههای نفوذی تحت تاثیر فرایند دگرسانی مجدد قرار گرفته و در بخش هایی کانی سازی را متوقف کرده است . از عمده دگرسانی هایی که منطقه را تحت تاثیر قرار داده است به ترتیب میتوان به دگرسانی آرژیلیک و پروپلیتیک اشاره کرد. این منطقه دارای زونبندی شاخص دگرسانی پورفیری است . مطالعات مقاطع نازک از بخش های متفاوت دگرسانی ها و رگه های کانی سازی نشان دهنده ی رخداد کانی سازی به شکل رگه ایی و پراکنده.در داخل توده نفوذی میباشد. انواع رگچه های سیلیسی ، وجود تودههای گرانیتی و دگرسانی بارز نوع پورفیری و تشخیص کانی های سولفیدی مس و رخدادهای ماگمایی در ارتباط با فرورانش منجر به تشخیص یک کانسار پورفیری شده است .

Authors

نسیم حقیقت جو

دا نشجوی دکتری، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز

علیرضا زراسوندی

استاد، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز

نادی تقی پور

دانشیار، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان

محسن رضایی

استادیار، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز

افسانه سلطانی

دا نشجوی دکتری، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز