نقش فرایندهای “برهم کنش مذاب -سنگ “ و “تبلور بخشی “ در تشکیل آندزیت های غنی از منیزیم . مطالعه موردی سنگ های آداکیتی مجموعه آذرین ملایر-بروجرد

آندزیت های غنی از منیزیم (high-Mg andesites) دسته ای از آندزیت ها هستند که علی رغم فراوانی اندکی که در طبیعت دارند بسیار حائز اهمیت هستند زیرا ترکیب شیمیایی آنها مشابه ترکیب میانگین پوسته زمین است . بنابراین نقش مهمی در مطالعات مربوط به شکل گیری پوسته زمین دارند. سنگ های آداکیتی که یکی از انواع آندزیت های غنی از منیزیم هستند در مجموعه آذرین ملایر-بروجرد واقع در نوار سنندج-سیرجان شناسایی شدهاند. علاوه بر سنگ های آداکیتی ، تنوعی از سنگ های با ماهیت فلسیک تا الترامافیک هم در این ناحیه وجود دارند. مطالعه پیش رو نشان می دهد که ماگمای فلسیک و سنگ الترامافیک در تشکیل سنگ های آداکیتی نقش داشته اند. در ابتدا ماگمای فلسیک با سنگ الترامافیک برهم کنش داشته است . این برهم کنش منجر به تشکیل ماگمای جدیدی می شود که عدد منیزیم و فراوانی عناصر سازگار آن بیشتر از ماگمای اولیه است . این تغییر ترکیب شیمیایی ماگمای اولیه باعث تبلور آمفیبول درون سنگ الترامافیک شده است . تداوم فرایند تبلور بخشی آمفیبول منجر به رشد بلورهای اولیه آمفیبول شده است . همین موضوع تغییر تدریجی ترکیب ماگما و همچنین تغییر ترکیب آمفیبولهای حاشیه ای نسبت به آمفیبولهای بخش مرکزی بلور را موجب می شود. ترکیب شیمیایی آمفیبول حاشیه ای نشان می دهد که از یک ماگمای با ترکیب آداکیتی متبلور شده است . ترکیب این ماگما شبیه به سنگ های آداکیتی مجموعه آذرین ملایر-بروجرد است . بنابراین می توان چنین اذعان کرد که پس از برهم کنش ماگمای فلسیک با سنگ الترامافیک و به دنبال آن تبلور آمفیبول از ماگمای جدید، سنگ های آداکیتی تشکیل شده اند.

Keywords:

آداکیت , برهم کنش مذاب-سنگ , تبلور آمفیبول , نوار سنندج-سیرجان