توانایی مدیریت و پویشی در گزارشگری پایداری شرکت ها

مدیران شرکت های تجاری یکی از سرمایه های انسانی می باشند که در تبدیل منابع شرکت به درآمد و خلق ثروت برای سهامداران نقش مهمی دارند؛ همچنین یکی از بعدهای مهم و ارزشمند دارایی های نامشهود شرکت ها و موسسات تجاری، اطلاعات مربوط به قابلیت مدیران شرکت ها، مانند تامین منابع، توانایی آنها در استفاده از فرصت های سرمایه گذاری، دانش وتجربه آنها و تخصیص بهینه منابع می باشد و در حقیقت توانایی مدیریتی بالاتر باعث مدیریت کارآتر عملیات روزانه شرکت شود، علی الخصوص در دوره های بحرانی عملیات، که تصمیم گیری های مدیریتی تاثیر بسزایی بر عملکرد شرکت می تواند داشته باشد. علاوه بر این در دوره هایی که شرکت با بحران مواجه می شود، مدیران توانمند در ارتباط با تامین منابع مورد نیاز شرکت تصمیم گیری مناسب تری خواهند داشت و با توجه به اینکه امروزه سیاست های مربوط به عملیات شرکت ها، نگرانی های اجتماعی و زیست محیطی همگی به موضوع مهمی برای سرمایه گذاران شرکت ها و جامعه تبدیل شده است، مسئولیت یک موسسه به سهامداران آن شرکت محدود نیست و دربرگیرنده طیف گسترده ای است که امکان دارد در مکان های دور یا نزدیک به مکان فیزیکی شرکت، قرار گرفته باشند و همین امر منجر به این شده است که شرکت ها را به سوی انتشار گزارشگری پایداری هدایت کند. در واقع می توان گفت گزارشگری پایداری، نوعی گزارش عمومی است از عملکرد اقتصادی، محیطی و اجتماعی در رابطه با عملیات و محصولات و خدمات شرکت. به طوریکه این گزارشات می تواند توجه جامعه، دولت ها، جوامع تجاری، دانشگاهیان و ذینفعان را به خود معطوف کرده است. بر همین مبنا استراتژی های گزارشگری پایداری شرکت ها به عنوان بخش مهمی از سیاست های شرکت ها در نظر گرفته شده است. لذا در این راستا تبعا شرکت های بزرگترگزارشات پایداری خود را به عنوان یک استراتژی شرکتی؛ در نظر می گیرند که در تحقیق حاضر نیز به بررسی ارتباط میان توانایی مدیریت و گزارشگری پایداری شرکت ها پرداخته شده است.

Keywords:

توانایی مدیریت , گزارشگری پایداری شرکت ها , شفافیت اطلاعات