رشد اقتصادی از دریچه ی آموزش

دستیابی به آموزش با کیفیت عارضه ای است که بسیاری از کشورهای نوظهور جهان با آن روبرو هستند. آموزش و پرورش مزایای قابل توجهی برای توسعه انسانی و رفاه آن در سایر حوزه ها دارد. از آنجایی که آموزش ابزارهایی را تولید می کند که برای ایجاد تحرک اجتماعی، کاهش نابرابری در داخل یک کشور و افزایش رشد اقتصادی حیاتی هستند، نگرانی ها را کاهش می دهد. با بالا بردن استانداردهای آموزشی، جمعیت با سوادتر می شوند و برای تاثیر گذاری بر امور اجتماعی اقتصادی مانند ریشه کنی فقر، توسعه اقتصادی و توسعه صنعتی در کشورها بیشتر می شود. در پژوهش حاضر، به منظور تحلیل موثر رابطه پویا بین آموزش و رشد اقتصادی، یک مطالعه تجربی براساس مدل خود رگرسیون برداری پانلی (PVAR) پیشنهاد شده است. این مقاله اصول، مفروضات، شناسایی و روش های برآورد مدل PVAR را توضیح می دهد، سطح تحصلات و سطح رشد اقتصادی را به عنوان هدف تحقیق در نظر می گیرد، متغیرهای مربوطه را توضیح می دهد و شاخص ها را انتخاب می کند. نتایج نشان می دهد که در مجموع، افزایش سطح تحصیلات در مقطع عالی باعث کاهش رشد اقتصادی در منتخبی از کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا طی دوره ی زمانی ۱۹۹۰-۲۰۲۱ می شود.

Keywords:

سرمایه انسانی , آموزش , رشد اقتصادی , مدل خود رگرسیون برداری پانلی (PVAR)