تاثیر تنش شوری بر خصوصیات مورفولوژیکی گیاه بادرنجبویه (Melissa Officinalis L.)

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 203

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IRRIGATION03_021

تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1402

Abstract:

بادرنجبویه (Melissa Officinalis L.) در دنیا به عنوان یک گیاه دارویی با ارزش شناخته می شود. تنش شوری بعد از تنش خشکی از جمله مهم ترین تنش ها بوده که رشد و تولید گیاه را محدود می کند. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی اثر تنش شوری حاصل از NaCl (صفر، ۴۰ ، ۸۰ و ۱۲۰ میلی مولار) و CaCl۲ (صفر، ۴۰ ،۸۰ و ۱۲۰ میلی مولار) بر پارامتر های مورفولوژی گیاه دارویی بادرنجبویه در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار در سال ۱۴۰۱ انجام شد. خصوصیات مورفولوژی گیاه تحت تنش شوری مانند طول ریشه، ارتفاع ساقه، درصد ریزش برگ، وزن تره کل گیاه و وزن خشک گیاه مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که طول ریشه با افزایش سطوح شوری، کاهش داشته و در غلظت ۰.۰ mM NaCl + ۱۲۰ mM CaCl۲ طول ریشه کمترین میزان =۲۲/۷) سانتی متر) و در غلظت ۴۰ mM NaCl + ۸۰ mM CaCl۲ میزان رشد ریشه =۳۵/۳ سانتی متر بود. درصد ریزش برگ در گیاه بادرنجبویه با افزایش تنش شوری، به شدت افزایشی بود، بطوریکه در غلظت ۱۲۰ mM NaCl + ۱۲۰ mM CaCl۲ درصد ریزش برگ ۸۱/۳۳ درصد بود و کمترین ریزش برگ در گیاه شاهد مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که در غلظت ۸۰ mM NaCl +۴۰ mM CaCl۲ طول ساقه بیشترین رشد =۴۶/۳۳) سانتی متر) و در غلظت ۰.۰ mM NaCl + ۸۰ mM CaCl۲ کمترین رشد =۳۲/۶۶) سانتی متر) را داشت. در گیاه بادرنجبویه با افزایش تنش شوری، وزن خشک کل گیاه روند کاهشی نشان داد. بطورکلی با افزایش سطوح تنش شوری، صفات مورفولوژیکی گیاه بادرنجبویه کاهش داشتند. از این نتایج به خوبی می توان در مدل های شبیه سازی رشد بادرنجبویه به ویژه در شرایط تنش شوری استفاده شد.

Authors

کوثر علی زاده جلودار

دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

نادعلی باقری

دانشیار گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

نادعلی بابائیان جلودار

استاد گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران