بررسی تطبیقی اندیشه مثبت تعالی در غزلیات شمس مولانا و داستان های مثنوی

ادب فارسی مشحون از اشعار نغز شاعران است که هرکدام به نحوی در مسیر شکوفایی نیازهای روحی و روانی آدمیان قدم برداشته اند. در اینمیان، دو اثر عرفانی مثنوی معنوی و غزلیات شمس مولانا نشان دهنده نگرشی خاص به جهان هستی اند. دو دیدگاه منفی ومثبت در روانشناسیوجود دارد که نخستین باعث بیماری و کاهش عمر و دیگری سبب امید به زندگی، سلامت و رفع استرس می شود؛ بنابراین روانشناسی مثبت باغلبه بر احساسات منفی، مشکلات روحی را می کاهد. پژوهش میان رشته ای حاضر با روش توصیفی تحلیلی بر آن است تا به بررسی تطبیقی روانشناسی مثبت در مولفه تعالی در غزلیات شمس مولانا و داستان های مثنوی بپردازد، تا بتواند گامی در مسیر تبیین اثرگذاری ها واثرپذیری های دو مقوله روانشناسی و ادبیات بردارد. براساس نتایج حاصل بین هسته اصلی صفات مربوط به تعالی در دو اثر یادشده، از منظرروانشناختی مثبت نگر نه تنها تفاوت وجود ندارد، بلکه نگاه تقریبا مشابهی به مثبت نگری و مثبت اندیشی شده است.

Keywords:

اندیشه مثبت , روانشناسی , تعالی , غزلیات شمس , داستان های مثنوی