عناصر پایداری در شعر انقلاب اسلامی با تکیه بر شعر نصر الله مردانی و قیصر امین پور
Publish place: The second national conference on literary comparison (comparative literature) of Persian, Arabic and English
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 428
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
COLITCONF02_104
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1402
Abstract:
ادبیات پایداری از انواع ادبی است که در دوره متاخر مورد توجه واقع شده است، اما در ادبیات گذشته ریشه دارد. این نوع ادبی در دوران انقلاب اسلامی و دفاعمقدس در ایران بسامد بسیاری دارد. نصر الله مردانی و قیصر امین پور از جمله شاعران ادبایت پایداری هستند که در اشعار خود به این مقوله توجه داشته و مضامینمربوط به انقلاب، جنگ و تبعات آن را در آثارشان می توان دید. این دو شاعر مولفه هایی چون: وطن، شهادت، شهید، بمباران، نمادهای ملی، وصف بزرگانانقلاب، را در آثار خود به کار برده اند. شعر مردانی نسبت به قیصر حماسی تر است . وی با کاربرد عناصر ملی و یادکرد پهلوانان تاریخی سعی در تهییج ملت برایحاضر شدن در میادین جنگ دارد ولی قصر با لحنی آرمتر از شهادت سخن می گوید و به ستایش شهید و دلسوزی برای خرابی شهرها و کشته شدگان می پردازدو در عین حال مرگ در راه خدا را به شکلی عرفانی ستایش می کند.
Keywords:
Authors
قربانعلی صناعی
کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج
زهرا سادات موسوی
دانشجوی دکترای زبان وادبیات فارسی، گرایش عرفانی، دانشگاه گیلان