قیاس تطبیقی بین محلات ناکارآمد شهری مشهد از منظر زیست پذیری (مورد پژوهی: محلات بافت فرسوده آبکوه و اسکان غیررسمی گلشهر)

امروزه یکی از مهمترین چالشهای فضایی- کالبدی شهرها، گسترش بافت های ناکارآمد شهری بوده که طی دهه های اخیر روندیروز افزونی به خود پیدا نموده است. این بافتها، طی سالهای اخیر به واسطه فرسودگی کالبدی و عملکردی، با عدم توانایی درپاسخگویی به نیاهای ساکنان خود در زمینه تامین امکانات و خدمات رفاهی و همچنین مسائل و مشکلات عدیده محیطی روبرو شده اندو در عمل منجر به کاهش زیست پذیری در سطح سکونتگاه های انسانی شده است. زیست پذیری زیرمجموعه ای از پایداری است کهبه طور مستقیم زندگی مردم را در راستای کاهش مسائل و مشکلات فزاینده شهرها تحت تاثیر قرار میدهد. با این تفاسیر، پژوهشحاضر بر آن است تا به قیاس تطبیقی بین محلات بافت فرسوده آبکوه و اسکان غیررسمی گلشهر شهر مشهد از منظر زیست پذیریشهری بپردازد. بدین ترتیب، این پژوهش ازلحاظ روش جز پژوهش های کمی- کیفی، ازلحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی وازلحاظ ماهیت، از نوع پژوهش های توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات این پژوهش مبتنی بر پیمایش اجتماعی (شاملمشاهده و پرسشنامه)، منابع کتابخانه ای، اینترنتی و مرور اسنادی بوده و برای برآورد حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران در سطحاطمینان ۹۵ درصد و بافاصله اطمینان ۸ درصد، تعداد ۱۵۰ نفر در هر یک از این محلات به صورت تصادفی مورد پرسشگری قرارگرفتند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که زیست پذیری شهری در هر دو محله بافت فرسوده آبکوه و اسکان غیررسمی گلشهرشهر مشهد در مجموع پایین است. اما با این وجود، نتایج آزمون تی دو نمونه ای برای این محلات، حاکی از آن است که سرمایه و امنیتاجتماعی، پویایی اقتصاد محلی، تسهیلات و امکانات محلی و کیفیت محیط زیستی در محله بافت فرسوده آبکوه بیشتر از محله اسکانغیررسمی گلشهر بوده است. بنابراین در مجموع و در سطح اطمینان ۹۵ درصد، زیست پذیری شهری در محله بافت فرسوده آبکوه (بامیانگین ۲/۱۶) در قیاس با محله اسکان غیررسمی گلشهر (با میانگین ۲/۱۱) شهر مشهد بالاتر بوده است.

Keywords:

بافت فرسوده شهری , اسکان غیررسمی , زیست پذیری شهری , آزمون تی دو نمونه ای , محلات آبکوه و گلشهر شهر مشهد