مقایسه قدرت ایگو و سرمایه روان شناختی در همسران معتادان بهبودیافته و همسران افراد غیرمعتاد

هدف از پژوهش حاضر شناسایی تفاوت قدرت ایگو و سرمایه روان شناختی در همسران معتادان بهبودیافته و همسران افراد غیر معتاد و روش پژوهش حاضر از نوع علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه همسران معتادان بهبودیافته انجمن معتادان گمنام (NA) شهر تهران و همسران غیر معتادان شهر تهران در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. نمونه پژوهش به تعداد ۸۰ نفر (۴۰ نفر همسران معتادان بهبودیافته و ۴۰ نفر همسران افراد غیر معتاد) تعیین شد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و ازلحاظ نظر سن، جنس، طول مدت ازدواج و تحصیلات همتاسازی شدند. افراد نمونه مقیاس قدرت ایگو مارکستروم (۱۹۹۷) و مقیاس سرمایه روان شناختی لوتانز (۲۰۰۷) را تکمیل نمودند.  پس از تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری، نتایج پژوهش نشان داد همسران معتادان بهبودیافته در مقایسه با همسران افراد غیر معتاد در مولفه های اراده، هدفمندی، شایستگی و مراقبت از متغیر قدرت ایگو میانگین نمرات بالاتری کسب نمودند. همچنین همسران معتاد بهبودیافته در مقایسه با همسران افراد غیر معتاد در مولفه های خودکارآمدی، تاب آوری و خوش بینی از متغیر سرمایه روان شناختی میانگین نمرات بالاتری کسب کردند. نتیجه گیری کلی حاکی از آن بود که بین همسران معتادان بهبودیافته و همسان غیر معتادان تفاوت معناداری در قدرت ایگو و سرمایه روان شناختی وجود دارد.

مقایسه قدرت ایگو و سرمایه روان شناختی در همسران معتادان بهبودیافته و همسران افراد غیرمعتاد Keywords:

قدرت ایگو , سرمایه روان شناختی , همسران معتادان بهبودیافته , همسران غیر معتادان.