نگهداشت، بهسازی و پایداری منابع انسانی در سازمان های یادگیرنده

منشاء پیدایش سازمان های یادگیرنده مغز و اندیشه رهبران اندیشه است. باید رهبری اندیشمند وجود داشته باشد تا سازمانییادگیرنده به وجود آید. با تکامل سریع و مدرن شدن کسب و کارها، سازمان ها به دنبال قدم بزرگ بعدی هستند تا خودشان رااز رقبایشان متمایز کنند و همواره یک قدم هم که شده جلوتر از آنها باشند. به گفته خبرگان عرصه صنعت تنها مزیت رقابتیپایدار توانایی یادگیری سریعتر نسبت به رقبا است که فلسفه وجودی سازمان های یادگیرنده را تشکیل می دهد. با افزایشروزافزون تغییر و تحولات در دنیای امروز، سازمان ها باید بتوانند هر چه سریع تر با این تغییرات هماهنگ شده و فعالیت خود راگسترش دهند. این امر فقط با فراهم کردن زمینه آموش و یادگیری و بهسازی منابع انسانی موجود ممکن خواهد بود که درنهایت به رشد انگیزش، خلاقیت و افزایش رضایت شغلی کارکنان سازمان می انجامد. آموزش و بهسازی منابع انسانی یکاستراتژی کلیدی جهت سازگاری مثبت با شرایط در حال تغییر است. همچنین به عنوان یک مزیت رقابتی برای سازمان هاقلمداد می شود. از این رو جایگاه و اهمیت راهبردی آن در بقا و توسعه سازمان غیر قابل انکار است. در این مقاله نیز سعی شدهبه تبیین نگهداشت و بهسازی منابع انسانی در سازمان های یادگیرنده پرداخته شود.

Keywords:

نگهداشت , بهسازی , منابع انسانی , سازمان یادگیرنده