بررسی تاثیر افزایش زمان تناوب طراحی برروی رفتاردینامیکی ساختمان های جداسازی شده توسط جداگرهای آونگ اصطکاکی
Publish place: Second National Conference on Crisis Management
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,207
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEVSLL02_145
تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1391
Abstract:
سیستم جداگر لرزه ای تبدیل به یک عضو مهم سازه ای برای بالا بردن قابلیت اطمینان درزمان زلزله شده است یکی از انواع سیستم جداگرها جداگر آونگ اصطکاکی می باشد که روسازه با استفاده از سطوح مقعری که بصورت خاصی طراحی شدها ند از فونداسیون جدا میشود و اجازه م یدهد تا تکیه گاه درموقع لرزه تحت زمان تناوب طبیعی خودش نوسان کند درک تفاوت پارامترهایموثر برپاسخ سازه جداسازی شده زمانی که برای محافظت سازه دربرابر زلزله استفاده می شود بسیار مهم است کارایی یک سیستم جداگر بستگی به خصوصیات دینامیکی زمین لرزه روسازه و خودسیستم جداگر دارد این مقاله تاثیر افزایش زمان تناوب طراحی جداگرهایلرزه ای را برروی رفتار سازه ای تحت تاریخچه زمانی شامل منجیل ناغان و طبس بررسی می نماید. با استفاده از یک مدل سازه ای سه بعدی ارزیابی لرزه ای از ساختمان جداسازی شده توسط جداگرهای آونگی اصطکاکی و با زمان های تناوب طراحی متفاوت انجام گرفت.
Keywords:
Authors
سیدروح الله حسینی واعظ
دانشجوی دکتری
حسین نادرپور
استادیار دانشگاه سمنان
پویان فخاریان
دانشجوی کارشناسی ارشد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :