احتکار و بررسی تنبیه آن از دیدگاه حقوق جزا و فقه اسلامی

احتکار امری پر سابقه است و اختصاص به زمان حاضر ندارد. متاسفانه این کار نامشروع از قدیم الایام تا به حال بلکه در همه زمانها علی الخصوص امروزه یک دشواری بزرگ اجتماعی بوده است و برای بعضی از افراد طمعکار و سودجو راهی برای کسب درآمد بیشتر بوده و هست و از این طریق سود هنگفتی را به جیب میزنند، احتکار برخا سته از حرص و آزمندی ا ست که از خصوصیات جبل۶ی انسان محسوب میشود و هر چه دامنه مبادلات بازرگانی میان ملتها توسعه بیشتر بیابد زمینه احتکار گسترده تر میشود و به همه ی آنچه که مردمان در زندگی خود به آنها نیازمندند سرایت میکند و شر و زیان آن فزونی می یابد. دین مبین ا سلام با شدیدترین لحن با این رویه نا سالم در روابط اقت صادی به مقابله برخا سته ا ست و برای تحقق هدف های خود آیین و قوانین مخصوصی در امور اقتصادی و دارایی وضع کرده است تا به ابعاد مختلف حیات فرد و جماعت و جامعه سروسامان بخشد؛ و هدف این مکتب الهی این بوده است که غریزه حب مال و جاه را به سوی مصالح اجتماعی سوق بدهد و به جای اینکه در راه شیطانی و ویرانگری بیفتد در مسیر خلاقیت و سازندگی که خیر و صالح جامعه در آن است قرار بگیرد.