مقایسه میزان رضایت و صمیمت زناشویی در خانواده های دارای کودکان مبتلا به اتیسمو خانواده های دارای کودکان نرمال

پژوهش حاضر به منظور مقایسه ی کیفیت زندگی و صمیمیت زناشویی بین والدین کودکان دارای اوتیسم، کودکان دارای ناتوانی یادگیری و کودکان عادی انجام شد.. نتایج نشان داد که کیفیت زندگی والدین کودکان عادی در سطح ≤p ۰/۵ به شکل معناداری بالاتر از والدین کودکان مبتلا به اوتیسم و ناتوانی یادگیری بود و سطح کیفیت زندگی والدین کودکان دارای ناتوانی یادگیری نیز به طور معناداری بالاتر از والدین کودکان اوتیسم بود و صمیمیت زناشویی والدین کودکان به هنجار به طور معناداری بالاتر از والدین کودکان مبتلا به اوتیسم و ناتوانی یادگیری بود(.(≤p ۰/۵ همچنین صمیمیت زناشویی والدین کودکان دارای ناتوانی یادگیری به طور معناداری بالاتر از والدین کودکان اوتیسم بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که سلامت جسمانی و روانی فرزندان در سطح کیفیت زندگی و صمیمیت زناشوئی والدین نقش دارد و نوع اختلالات کودکان به طور متفاوتی بر ابعاد گوناگون زندگی والدین تاثیر دارد. لذا به منظور تقویت سطح کیفیت زندگی و صمیمیت زناشویی والدین کودکان دارای اوتیسم و ناتوانی یادگیری پیشنهاد می شود مداخلات آموزشی و درمانی بر بهبود مشکلات این کودکان متمرکز شود.