بررسی متغیرهای توسعه گردشگری استان هرمزگان با استفاده از ماتریس متقاطع

هدف پژوهش حاضر، شناسایی متغیرهای کلیدی توسعه گردشگری استان هرمزگان و بررسی تاثیرگذاری این عوامل بر یکدیگر بوده که ماهیتی اسنادی و پیمایشی با بکارگیری روش تحلیل ساختاری میک مک و دلفی دارد. در این راستا ۱۹ نفر از متخصصان گردشگردی هرمزگان، به عنوان جامعه آماری تحقیق ، ۵۲ متغیر اولیه را در قالب ۶ گویه شناسایی کردند. این متغیرها در چارچوب ماتریس اثر متقاطع نرمافزار MicMac تعریف شدند. نتایج نشان داد گردشگری استان هرمزگان با توجه به نمودار پلان اثرگذاری -اثرپذیری مستقیم عوامل ، حالت ناپایداری برای سیستم داشته و بیشتر متغیرها حول محور اصلی ماتریس پراکنده اند. هماهنگی سازمانها و ادارات مختلف در پیشبرد امورات گردشگری ، میزان عمل ، کارایی و اتخاذ تصمیمات بر اساس طرح جامع گردشگری (مدیریت و برنامه ریزی )، گسترش امکانات زیربنایی و زیرساختی ، نظارت بر عملکرد واحدهای ارائه دهنده خدمات گردشگری (زیرساختی و خدماتی )، توزیع متعادل و بهینه امکانات در فضای گردشگری ، دسترسی آسان به کلیه خدمات و ابزارهای گردشگری الکترونیکی ، تضمین معاملات آنلاین گردشگران و کاربرد سیستم های رزرواسیون آنلاین ، تنوع فضایی در مناطق هدف گردشگری (کالبدی )، مرمت و بازسازی بناها و اماکن تخریب شده یا نیمه فرسوده تاریخی ، گسترش موزه های مردم شناسی و موزه های اسناد مکتوب (بعد اجتماعی و فرهنگ ) و بودجه تخصیص یافته سالانه جهت گسترش و بهبود فعالیت های گردشگری (بعد اقتصادی ) در زمره متغیرهای تاثیرگذار بر توسعه گردشگری هرمزگان بودهاند. همچنین با توجه به بررسی میزان تاثیرگذاری اثرات مستقیم و غیرمستقیم ماتریس متقاطع ، مهم ترین اولویت های اصلی کلیدی در توسعه گردشگری استان هرمزگان میزان برگزاری تورها، هماهنگی دستگاه های اجرایی و ذینفعان، تقویت زیرساخت ها و افزایش میزان رقابت پذیری اماکن و تاسیسات گردشگری هستند.

Keywords:

پیشران , شاخص رقابت پذیری , ناپایداری سیستم , قابلیت ها و منابع