انتقال ریسک قرار دادهای فروش بین المللی کالا از منظر قوانین افغانستان

ریسک عبارت از تلف و خسارت که در یک زمان معین به موجب قرارداد بر اثر فعل و ترک فعل به طرف مقابل را وارد کرده باشد که در تجارت بین المللی انتقال ریسک موضوع مهم و اساسی میان تاجران است. به عبارتی ریسک بیانگر خسارت یا تلف ناشی از حوادث و اتفاقات غیر قابل پیش بینی در مبیع است و خسارت آن بر یکی از طرفین تحمیل می گردد که از نظر به قوانین کشورها نحوه انتقال آن متفاوت است. لذا سازمان ملل در این عرصه تلاش بر یکسان سازی قوانین حاکم بر قراردادهای های فروش بین المللی کالا کرده است. ولی برخی کشورهای عضو این سازمان نظیر افغانستان این معاهده را نپذیرفته است. این تحقیق با روش تحقیق توصیفی- تحلیل درصدد پاسخگویی به این سوال است که انتقال ریسک در قراردادهای فروش بین المللی کالا در قوانین افغانستان چگونه است؟ نتایج این تحقیق، نشان می دهد که چنانچه انتقال ریسک بر یک قرارداد از زمان انعقاد قرارداد، انتقال مالکیت و تسلیم اموال صورت گیرد، قانونگذار افغانستان اولا طرفین قرارداد را بر انتخاب قانون حاکم بر قرارداد آزاد گذاشته است. ثانیا مطابق فقرهای ماده (۴۰) قانون قراردادهای فروش تجارتی و اموال و ماده (۶۴۰) قانون تجارت مربوط به شیوه و زمان انعقاد قرارداد است. بر اساس بنده (۵) ماده (۳) قانون قراردادهای فروش تجارتی و اموال و بند (۱) ماده (۶۴۲) قانون تجارت، شیوه انتقال مالکیت پذیرفته شده است.کلید واژه: ریسک، انتقال، خریدار، فروشنده، قراردادهای فروش بین المللی کالا، قوانین افغانستان.

Keywords:

ریسک , انتقال , خریدار , فروشنده , قراردادهای فروش بین المللی کالا , قوانین افغانستان