رابطه انگیزه تحصیلی و آسایش روانشناختی با خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه

هدف پژوهش حاضر رابطه انگیزه تحصیلی و آسایش روانشناختی با خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ۳۱۰ نفر از دانش آموزان در نظر گرفته شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه انگیزه تحصیلی و آسایش روانشناختی با خودکارامدی تحصیلی بود.یافته ها نشان داد که بین انگیزه تحصیلی با خودکارامدی تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (۰۰۰۱/۰p= و ۵۲/۰ = r). بین آسایش روانشناختی با خودکارامدی تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (۰۰۰۱/۰p= و ۴۹/۰ = r). متغیر انگیزه تحصیلی با ضریب بتای ۳۵/۰ و متغیر آسایش روانشناختی با ضریب بتای ۳۱/۰ می توانند به طور مثبت و معنی داری و می توانند خودکارامدی تحصیلی در دانش آموزان را پیش بینی کنند. همچنین، مقدار R۲ نشان می دهد ۵۸% از واریانس خودکارامدی تحصیلی در دانش آموزان توسط متغیرهای یاد شده تبیین می شود. نتایج تحلیل رگرسیون مرحله ای نیز نشان داده است که متغیر آسایش روانشناختی بعد از انگیزه تحصیلی به ترتیب پیش بینی کننده خودکارامدی تحصیلی در دانش آموزان می باشند.