بررسی رابطه بین معلم - کودک با عزت نفس، عملکرد تحصیلی و خلاقیت شناختی کودک

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین معلم - کودک با عزت نفس، عملکرد تحصیلی و خلاقیت شناختی کودک انجام گرفت. طرح تحقیق حاضر از نظر هدف بنیادی و از نظر روش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه اماری این پژوهش دانش آموزان دختر پایه چهارم و پنجم ابتدایی ناحیه ۵ تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به تعداد ۳۱۸۴ نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد لذا طبق روش نمونه گیری تصادفی ساده ۳۴۱ نفر از بین آنها انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد رفتار تعاملی معلم(QTI)، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه خلاقیت شناختی عابدی بود. با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان روابط بین متغیرها مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد رابطه معلم و کودک با عزت نفس (۸۶/۰)، عملکرد تحصیلی (۶۲۵/۰ =r) و خلاقیت شناختی کودکان رابطه دارد (۶۷۳ =r). ۹/۸۸ درصد از واریانس عزت نفس توسط رابطه معلم و کودک ، ۵/۴۰ درصد از واریانس عملکرد تحصیلی توسط رابطه معلم و کودک و ۳/۵۲ درصد از واریانس خلاقیت شناختی توسط رابطه معلم و کودک تبیین شد و با توجه به نتایج جدول پیش بین رابطه معلم و کودک با عزت نفس (۷۹/۶ =t و ۰۱/۰>p) ، عملکرد تحصیلی (۰۷/۵ =t و ۰۱/۰>p) و خلاقیت شناختی کودکان (۰۱/۳ =t و ۰۱/۰>p) معنادار می باشند.

Keywords:

رابطه بین معلم – کودک , عزت نفس , عملکرد تحصیلی , خلاقیت