فرایند برنامه ریزی راهبردی ساختاری در جهت مرمت بافتهای فرسوده شهری نمونه موردی: محدوده بین الحرمین واقع در بافت تاریخی- فرهنگی شیراز

تخریب بخشی از بافت فرهنگی تاریخی شیراز( بین الحرمین) در سال ۱۳۷۴ ، در حقیقت منجر به از هم گسیختگی حیات اجتماعی مردم ( سنتی، فرهنگی و مذهبی) ، اقتصادی و انسجام کالبدی در بافت شده است . خانه های یاارزش معماری و تاریخی وهمچنین گذر ارگانیک پیاده بین دو حرم در بافت تخریب شد و سپس مجموعه تجاری –فرهنگی و رفاهی جایگزین آن شد که نه تنها مورد استقبال مردم قرار نگرفت ، بلکه با انتقادات شدیدی از جانب متخصصان شهرسازی و معماری طی دهه های اخیر مواجه شده است. در حال حاضر فرایند تخریب و توسعه بین الحرمین همچنان به هدف ایجاد صحن و توسعه حرمین ادامه دارد و تصمیمات مدیران شهری در خصوص بافت فرسوده و تاریخی شهر به زودی اجرا خواهند شد، لذا انتخاب صحیح اقدام مرمتی مناسب با بافت قرسوده شهری، بسیار ضروری به نظر میرسد. فرایند برنامه ریزی راهبردی ساختاری در این تحقیق می تواند به مدیران شهری در جهت تصمیم گیری در خصوص انتخاب صحیح راهکارهای مرمتی مناطق فرسوده شهری کمک کند و تا حدی جلوی شهرسازی بولدوزری و سرمایه دارانه و غیر علمی گرفته شود. روش بکاررفته در این تحقیق بر پایه فرایند برنامه ریزی راهبردی از روش آمار توصیفی (توزیع فراوانی ها) و آمار استنباطی )تحلیل (SWOT-AHP می باشد. بعد از شناخت وضع موجود و تعیین موضوعات و مشکلات اصلی منطقه بین الحرمین شیراز ( با بکار گیری ازپرسشنامه، مصاحبه ، مشاهدات میدانی و مطالعه اسناد و گزارشات مربوطه) ، معیارها ارزش گذاری میشوند و سپس رویکرد اصلی مرمت بدست می آید. رویکرد اصلی مرمتی (راهبرد مرمتی) میتواند نوگرایانه، فرهنگ گرایانه و یا فرانوگرایانه باشد که یک رویکرد مرمتی کلی به منطقه را دارد. در ادامه این فرایند با مقایسه بین ارزشهای کالبدی و غیر کالبدی راهکاراجرایی و غالب مرمتی در منطقه پیشنهاد خواهد شد که میتواند نوسازی، بهسازی ، بازسازی و یا ترکیبی از هرکدام از اقدامات مرمتی فوق باشد و در نهایت با مقایسه زوجی بین عوامل داخلی و خارجی استرتژی برتر در دستگاه مختصات سوات مکانیابی میشود و راهکارهای بدست آمده از این تحقیق با آنچه در سایت اجرایی وعملی شده مقایسه می گردد.

Keywords:

برنامه ریزی راهبردی-ساختاری , مرمت بافت فرسوده شهری , SWOT , بین الحرمین , شیراز