ارزیابی انتقادی متافیزک شوپنهاور

شوپنهاور در متافیزیک خود بر مفاهیمی همچون موجودیت اراده، غایت­شناسی، میل جنسی، لذت­باوری، اراده ناپدیدار و رنج­کشی موجودات تاکید می­کند؛ در حالی­که تبیین همگی این موارد از جانب او با تعارض همراه است. وی در بحث بر سر ماهیت اراده ناپدیدار، بر بی­هدفی کور آن اصرار دارد، در حالی­که در زمینه­های دیگر مصرانه هدف­مندی ناخودآگاهی را به آن نسبت می­دهد. از نظر او پرنده یک­ساله هیچ تصوری از تخم­هایی که برایشان آشیانه می­سازد ندارد. عنکبوت جوان هیچ تصوری از صیدی که برایش تار می­تند ندارد و مورچه­خوار هیچ تصوری از مورچه­ای که نخستین بار در پی آن گودالی حفر می­کند ندارد. اما روشن است که اراده در فعالیت این جانوران به وضوح در کار است. شوپنهاور هرگز خود را با این پرسش مواجه نمی­کند که چطور ممکن است یک رانه کور بی­هدف خود را در جهانی پر از فعالیت هدف­مند عینیت ببخشد. البته جهانی که او با آن موافق است، هر ذره و هر حرکتی در آن از قوانین فیزیک نیوتون تبعیت می­کند. در این مقاله با تبیین مبانی فلسفه شوپنهاور با روش توصیفی تحلیلی به بررسی نقادانه متافیزیک وی می­پردازیم.

Keywords:

will entity , teleology , eroticism , pleasure , invisible will , painstaking , موجودیت اراده , غایت­ شناسی , میل جنسی , لذت باوری , اراده ناپدیدار , رنج کشی. ​​​​​​​