اثربخشی مهارت آموزی مبتنی بر امید درمانی گروهی بر دشواری در تنظیم هیجان و شفقت به خود در زنان میانسال متاهل افسرده

هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی مهارت آموزی مبتنی بر امید درمانی گروهی بر دشواری در تنظیم هیجان و شفقت به خود در زنان میانسال متاهل ۳۵ تا ۵۰ سال افسرده بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل طی یک دوره دو ماهه در سال ۱۳۹۹ در بین زنان افسرده مراجعه کننده به خانه سلامت منطقه ۱ تهران بودند که ۳۰ نفر به روش در دسترس به دو گروه آموزش و کنترل به صورت تصادفی انتخاب شدند. آموزش امید درمانی با اقتباس از کتاب اسنایدر (۲۰۰۲) طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت گروهی به گروه آزمایش، آموزش داده شد. تحلیل یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که آموزش گروهی مبتنی بر امید درمانی باعث افزایش شفقت به خود و کاهش دشواری در تنظیم هیجان افراد گروه نمونه شود. نتایج پژوهش حاکی از این است.زنانی که از شفقت به خود و مهارت دشواری در تنظیم هیجان برخوردارند بر روی امور کنترل بیشتری دارند و هر چه مشکلات روان شناختی و هیجانی زنان کمتر باشد احساس رضایت بیشتری از خود می کنند.

Keywords:

آموزش گروهی , امید درمانی , دشواری در تنظیم هیجان , شفقت به خود , زنان افسرده