ارائه یک رویکردی نوین در تنش ها و کرنش های و مقاومت مصالح در سد خاکی در شرایط مختلف

نتایج تحلیل ها نشان داد که در شرایط پایان ساخت و پس از آبگیری مخزن، بدلیل کم بودن وزن مخصوص هسته رسی و همچنین کمتر بودن تنش حداکثر در هسته نسبت به مقدار تنش در پوسته، احتمال پدیده Arching در هسته سد وجود دارد. برای رفع این مشکل هسته رسی باید تا حد تراکم آن کوبیده شود در این صورت احتمال پدیده Arching کم شده و ضریب اطمینان در مقابل شکست سد افزایش می یابد. همچنین نتایج نشان داد که در پایان عملیات ساختمانی نشست های قائم در پوسته های بالادست و پایین دست سد متقارن می باشد و مقدار فشار آب حفره-ای نسبت به مقادیر تنش ها بسیار کمتر بوده و مقادیر تنش های ماکزیمم در مرز فیلتر و پوسته دامنه بالادست و قسمت تحتانی دامنه پایین دست نسبت به حالت پایان ساخت بیشتر شده ولی در بقیه قسمت ها تغییرات چشمگیری نکرده است. در این صورت می توان اطمینان حاصل کرد که هیچ گونه ترکی در سد ایجاد نمی شود همچنین نتایج حاکی از آن بود که پس از آبگیری مخزن تنش در مصالح هسته به دلیل غوطه ور شدن هسته تا حدودی نسبت به شرایط پایان ساخت سد کاهش می یابد و در حالت پس از آبگیری مخزن تغییر شکل قائم ماکزیمم در میانه هسته رسی اتفاق می افتد و نسبت به حالت پایان ساخت مقدار بیشتری است. آنالیز پایداری لرزه ای شیروانی پایین دست سد در حالت تراوش پایدار نشان دهنده پایداری این شیروانی در حالت وقوع زلزله بود.

Keywords:

رویکردی نوین , تنش ها , کرنش ها , سد خاکی