حرکت براساس داستان «سیاوش» از منظر نقد پهلوانی

هدف نوشته حاضر، نشان دادن مبنای اصلی روایت براساس عنصر حرکت است؛ حرکتی به سوی خواستگاه واقعی و منشا پهلوانی قهرمان- خاستگاهی عجین شده با نور- که با گذر از موانع و ستیز با آنان- به تعبیر یونگ نبرد با سایه- امکان پذیر می شود. چگونگی گذر از این موانع با یاری پیر که واسطه ی آشتی بین دو جنبه ی به ظاهر متضاد و ناهم گون قهرمانان و راهنمای قهرمانان در بند و هبوط یافته به خاستگاه مینویشان می گردد، میسر می شود. جذابیت عبور از موانع، شامل سرسپاری، تجربه ی استعلای حیات و مساله ی بازگشت جاودانه است. بدین منظور مبنای روایت را با یاری از ساختار هفتگانه ای که در حوزه ی ریخت شناسی وجود دارد- البته با اندکی تفاوت- نشان داده ایم، سپس به چگونگی پیوند این عناصر با انگاره ها و باورهای پهلوانی پرداخته ایم.

Keywords:

سیاوش , پیر , تجربه استعلای حیات , حرکت , ریخت شناسی , موانع.