امکان سنجی استفاده از منابع ابی شور و نامتعارف در اختیار براساس استاندارد فائو جهت توسعه پایدار فضای سبز شاهین شهر

از آنجا که آب چاه ها نیاز آبی فضای سبز شاهین شهر راتامین نمی نماید، همچنین آب چاه ها دارای کیفیت مطلوبی به لحاظ شوری نیست، ناگزیر به بازچرخانی و استفاده از پساب شهری هستیم. هدف ازاین مطالعه بررسی شاخص های موثر در کیفیت اب برای ابیاری است.بدین منظور از چهار حلقه چاه پوشش دهنده منطقه با سه تکرار از هر تیمار در زمستان سال ۱۴۰۰ نمونه برداری صورت گرفت. نتایج نشان داد برخی از پارامترها نظیر شوری، غلظت سدیم، کلر و بیکربنات، اختلاف معنی داری بااستاندارد جهانی و ملی دارد. بر اساس طبقه بندی برای اب کشاورزی (نسبت ویلکوس) C۴S۱ مشخص شد که کیفیت آب چاه های مذکور تنها برای ابیاری در خاک هایی با بافت سبک و زه کشی مناسب امکانپذیر و نیازمند اعمال مدیریت ویژه در غیر این صورت مناسب نمی باشد. این در حالی است که پس از اختلاط آب چاه و پساب و ارزیابی آب مخلوط، در مقایسه با استانداردهای کیفیت آب ابیاری فائو مناسب برای ابیاری گیاهان می باشد.

Keywords:

کیفیت اب آبیاری , نسبت ویلکوس , استاندارد فانو ۱۹۸۵ , شوری , سدیمی