بررسی رابطه بین سخت رویی و انگیزش تحصیلی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه (دوره اول) شهر مهاباد

پژوهش حاضر به رابطه بین سخت رویی و انگیزش تحصیلی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه (دوره اول) پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش های کاربردی محسوب می شود و با استفاده از روش تحقیق همبستگی انجام شد. در پژوهش حاضر جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه (دوره اول) شهر مهاباد هستند که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ به تحصیل اشتغال دارند. براساس گزارش سازمان آموزش و پرورش تعداد این دانش آموزان ۲۵۰۰ نفر می باشد. در پژوهش حاضر با توجه به جدول کریجسی و مورگان تعداد ۳۸۰ نفر از این دانش آموزان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای انخاب آنها از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی استفاده شد. گردآوری داده ها در این پژوهش به روش میدانی و پرسشنامه بسته می باشد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های: فرسودگی تحصیلی مربوط به مدرسه سالما- آرو و نا آتانن ( ۲۰۱۲)، سخت رویی توسط کوباسا و همکاران (۲۰۱۱) و انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (AMS) استفاده شد. در تحقیق حاضر جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده و از طرفی به منظور اثبات یا رد فرضیه های تحقیق از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده و در کلیه تجزیه و تحلیل های آماری این پژوهش از نرم افزار SPSS-۱۹ استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بوده که بین سخت رویی و انگیزش تحصیلی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه (دوره اول) شهر مهاباد رابطه وجود دارد.

Keywords:

سخت رویی , انگیزش تحصیلی و فرسودگی تحصیلی