بررسی عوامل موثر بر اثربخشی آموزشی

کلیدی ترین مزیت رقابتی در قرن بیست ویکم نه فناوری و فرایندها، بلکه منابع انسانی است آموزش به عنوان یکی از راهکارهایسرمایه گذاری منابع انسانی به منظور افزایش عملکرد و توانمندی نیروی انسانی است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدفبررسی تاثیر عوامل فردی، آموزشی و سازمانی بر اثربخشی آموزشی انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظرنحوه گردآوری داده ها، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق تمامی کارکنان شرکت توزیع نیروی برق خراسانجنوبی بودند که تعداد ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات،از پرسشنامهی عوامل موثر بر اثربخشی آموزشی هالتون (۱۹۹۶) استفاده شده است. با توجه به استاندارد بودن پرسشنامه ها،روایی صوری آنها توسط اساتید و خبرگان مورد تایید قرارگرفت. ضریب پایایی برای این پرسشنامه ۰/۷۹۱ محاسبه گردید.جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون رگرسیون، فریدمن و تی تست و آنالیز واریانس یک طرفه، و برای تجزیه و تحلیلداده ها، از نرم افزار SPSS۲۱ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل فردی، آموزشی و سازمانی بر اثربخشی آموزشی اثرمستقیم و معناداری دارند، از بین عوامل یاد شده، عامل سازمانی بیشترین و عامل آموزشی دارای کمترین تاثیر بودند. همچنیننتایج نشان داد که بین نظرات کارکنان با توجه به جنسیت، سابقه کار، مدرک تحصیلی و تخصص در خصوص عوامل فردی،سازمانی و آموزشی بر اثربخشی آموزشی تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

عوامل فردی , عوامل آموزشی , عوامل سازمانی و اثربخشی آموزشی.