بررسی حقوق اطفال در فضای مجازی جمهوری اسلامی ایران

کودکان از همان سالهای خردسالی با فناوریهای شگفت انگیز آشنا می شوند. امروزه مهارت ها و آشنایی آنها نسبت به تلفن های همراه و لپتاپ،از والدین شان هم سبقت گرفته است . دسترسی وسیع و ساده کودکان به اینترنت و در عین حال وجود خطرات اجتناب ناپذیر منجر بهشکل گیری این پرسش شده که چگونه باید مراقب حقوق کودکان در فضای مجازی باشیم. معمولا بچه هایی در این فضا آسیب می بینند که یاوالدینشان از سر ناآشنایی حضور نداشته یا علاقه ای به این فضا ندارند. در ایران، در حوزه فضای مجازی، قانون جرایم رایانه ای موجود می باشدکه در تشریح و تقنین احکام و قواعد متناظر با آنها، به اطفال توجه خاصی نشده است. در بخش یکم قانون جرایم رایانه ای مربوط به قانونمجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، جرایم موضوع این قانون، شامل جرایم علیه محرمانگی داده ها و سیستم های رایانه ای و مخابراتی، جرایم علیهصحت و تمامیت داده ها و سیستم های رایانه ای و مخابراتی، سرقت و کلاهبرداری مرتبط با رایانه، جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی و هتکحیثیت و نشر اکاذیب می باشد و اطفال در این قانون هیچ سهمی برای آنها مبذول نشده است و اغلب عناوین مجرمانه ای که در سایر کشورهادر حوزه فضای مجازی و دسترسی اطفال به آن وجود دارد، در ایران اساسا هنوز شناخته نشده اند . سند صیانت از کودکان در فضای مجازی درسال ۹۶ به تصویب رسید و بحث محیط صیانت شده و فضای مجازی ویژه کودک مطابق با این سند، جدا از فضای مجازی بزرگسال است. ایننیازمندی ها اعم از موتور جستجو و شبکه های اجتماعی و اپلیکیشن ها است که باید در یک محیط امن در دسترس کودکان قرار گیرد. در سال۱۳۹۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان به تصویب رسید که حمایت های قانونی از این افراد در آن ذکر شده ولی به صورت اختصاصی حمایتاز اطفال در فضای مجازی ذکر نشده است.

Keywords:

اطفال , حمایت , قانون , فناوری , فضای مجازی