بررسی اثربخشی معنویت درمانی اسلامی بر کاهش نگرش مثبت نسبت به تقلب در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد

هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثربخشی معنویت درمانی اسلامی بر کاهش نگرش مثبت نسبت به تقلب در دانش آموزاندختر دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد بود. بر این اساس، در قالب یک مطالعه نیمه تجربی همراه با گروه گواه و با ارزیابی به صورتپیش آزمون، پس آزمون بود. جامعه آماری در این تحقیق شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد در سالتحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بود که تعداد آنها مطابق با آمار اخذ شده از دفتر برنامه و بودجه آموزش و پرورش این شهر برابر با ۹۹۸۱ نفر بود. نمونه ی پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی مرحلهای، انتخاب شد؛ بدین صورت که تعداد ۲۸ نفر از دانش آموزانی که نسبت به بقیه نگرش نسبت به تقلب بالاتر از میانگین داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی با اختصاص ۱۴ نفر به هر گروه،در دو گروه آزمایشی و گواه، جایگزین شدند. سپس اعضای گروه آزمایشی، طی ۱۲ جلسه، دو بار در هفته به مدت دو ساعت آموزشمبتنی بر معنویت درمانی اسلامی را جهت کاهش نگرش نسبت به تقلب دریافت کردند و دانشآموزان گرواه گواه برنامه عادی خود رادنبال می کردند. پس از اجرای جلسات آموزشی پس آزمون از هر دو گروه آزمایشی و گواه به عمل آمد. (n۱-n۲=۱۴). نتایج آزمونتحلیل کواریانس تکمتغیره نشان داد که بین نگرش نسبت به تقلب دانش آموزان گروه های آزمایشی و گواه تفاوت معنی داری وجوددارد و آموزش معنویت درمانی اسلامی موجب کاهش ۴۴ درصدی نگرش نسبت به تقلب دانش آموزان در مرحله پس آزمون شده است(p<۰/۰۵). بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت ارائه مداخله مبنی بر معنویت درمانی اسلامی در کاهش نگرشمثبت دانش آموزان نسبت به تقلب موثر بوده است و با استفاده از این روش مداخله ای می توان در جهت کاهش اقدام به تقلب دردانش آموزان استفاده کرد.

Keywords:

معنویت درمانی اسلامی , نگرش مثبت نسبت به تقلب , دانش آموزان دختر