مدل ساختاری استرس بر اساس مکانیسم های دفاعی با میانجی گری خودشناسی انسجامی در دانش آموزان ابتدایی دیابتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل ساختاری استرس بر اساس مکانیسم های دفاعی و میانجی گری خودشناسی انسجامی در دانش آموزاندیابتی پسر مقطع ابتدایی شهر رشت انجام پذیرفت.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دیابتی که به مرکز فوق تخصصی پیشگیریاز دیابت و چاقی در رشت در سال تحصیلی ۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ بودند، با توجه به استعلام انجام شده از کلینیک، تعداد ۴۲۰ نفر دیابتی به مرکز فوقتخصصی پیشگیری از دیابت و چاقی در رشت در سال تحصیلی ۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ مراجعه کرده اند.که در این پژوهش نمونه آماری دربرگیرنده۲۰۱ نفر از دانش آموزان در مقطع ابتدایی دیابتی، از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند، در این پژوهش حجم نمونه ها ازطریق جدول کرجسی مورگان بدست آمده است.در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خودشناسی انسجامی (۲۰۰۸)، پرسشنامهاستاندارد ۲۱ DASS- برای سنجش مقیاس استرس (۱۹۹۵)، پرسشنامه سبک های دفاعی (۱۹۹۳). استفاده شد.برای تحلیل داده های پژوهشدر بخش آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار، کجی، کشیدگی، کمترین داده و بیشترین داده استفاده شده و در بخش آمار استنباطی ازروش تحلیل همبستگی پیرسون و نیز جهت بررسی برازش مدل مفهومی از روش مدل معادلات ساختاری استفاده خواهد شد، همچنین برایتحلیل داده های به دست آمده نیز از نرم افزار PLS استفاده شد. باتوجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که برازش الگوی مفروضرابطه علی مکانیسم های دفاعی و استرس با میانجی گری خودشناسی انسجامی با داده ها تاییدشد، یعنی مدل از برازش مناسب و قوی برخوردار بود.

Keywords:

مدل ساختاری استرس , بیماری دیابت , مکانیسم های دفاعی , خودشناسی انسجامی