آموزش ذهنیت سازی بر سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی با اختلال یادگیری

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی ذهنیت سازی بر سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی با اختلال یادگیری می باشد. روشپژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری مقطع ابتدایی در شهر تبریز در سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشد. تعداد ۲۶ نفر از دانش آموزان دارای اختلال یادگیری به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترلجایگزین شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش و برنامه آموزشی ذهنیت سازی بود.گروه آزمایش در ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای برنامه مداخله ای ذهنیت سازی را دریافت نمودند در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافتنکردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی) و در بخش آمار استنباطی ازروش کوواریانس استفاده شد. یافته های به دست آمده حاکی از اثربخشی معنادار ذهنیت سازی بر سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان مقطعابتدایی با اختلال یادگیری بود .

Keywords:

ذهنیت سازی , سرزندگی تحصیلی , اختلال یادگیری , دانش آموزان