فناوری ها و دانش نوین در جهت توانمندسازی نظام مدیریت شهری پایدار: تعاریف، ابعاد و سنجش آن در برنامه ریزی شهری

در دهه های اخیر، با افزایش جمعیت جهانی و شتاب زدن روند شهرنشینی، مفهوم پایداری شهری به عنوان یکی از موضوعات بحث برانگیز و حیاتی در حوزه برنامه ریزی شهری بیشتر به توجه رسیده است. شهرها به عنوان مراکز اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، با چالش های عمده ای مواجه هستند که نیازمند راهبردهای پایدار برای مدیریت آن ها می باشند. مفهوم پایداری شهری به دستیابی به توازن میان بعد های اقتصادی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی در شهرها اشاره دارد. در این مقاله، به بررسی مفهوم پایداری شهری و ابعاد مختلف آن می پردازیم. در ابتدا، تعاریف مختلف پایداری شهری را بررسی می کنیم و به بررسی ابعاد اقتصادی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی آن می پردازیم. سپس، روش ها و شاخص های مورد استفاده برای سنجش پایداری شهری را بررسی می کنیم. با توجه به اهمیت سنجش پایداری شهری در فرایند برنامه ریزی شهری، نحوه ارزیابی و معیارگذاری آن برای تدوین و پیاده سازی برنامه های شهری موثر و موثر را بررسی می کنیم. هدف اصلی این مقاله، به دست آوردن یک دیدگاه جامع و مستند درباره مفهوم پایداری شهری و روش های سنجش آن است. با استفاده از این دیدگاه، می توان برنامه های شهری را به طور جدی تری برای دستیابی به پایداری شهری طراحی و اجرا کرد. همچنین، مسئولان و برنامه ریزان شهری می توانند با استفاده از این دیدگاه، اثربخشی برنامه های خود را برای تحقق پایداری شهری ارزیابی نموده و تصمیم گیری های مناسبی را در راستای اهداف پایدار شهری انجام دهند. در ادامه مقاله، پس از مقدمه، به بررسی تعاریف و ابعاد پایداری شهری می پردازیم و سپس به بررسی روش ها و شاخص های سنجش آن در برنامه ریزی شهری می پردازیم.

Keywords:

کلمات کلیدی: پایداری شهری , مدیریت شهری , فناوریهای نوین , برنامه ریزی شهری , تعاریف و مفاهیم , سنجش پایداری