اثر تمرینات ایروبیک و یوگا بر آمادگی جسمانی و برخی عوامل فیزیولوژیک زنان غیر ورزشکار

هدف از تحقیق حاضر مقایسه ی تاثیر تمرینات یوگا و ایروبیک بر برخی عوامل فیزولوژیکی و آمادگی جسمانی زنان غیر ورزشکار بود. ۳۰ نفر از زنان غیر ورزشکار شهرستان میبد (سن: ۹۸/۴ ± ۵۳/۲۶ سال، قد: ۳۵/۵ ± ۶۷/۱۵۹ سانتی متر، وزن: ۹۴/۱۴ ± ۶۶/۷۲ کیلوگرم، شاخص توده بدنی: ۸۲/۵ ± ۵۲/۲۸ ۲(متر)/کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به طور تصادفی بر اساس شاخص توده بدنی در سه گروه ایروبیک، یوگا و کنترل تقسیم شدند. هر گروه شامل ۱۰ نفر بود. آزمودنی ها در گروه های تجربی، به مدت ۸ هفته، ۳ روز درهفته و هرجلسه یک ساعت در برنامه ی تمرینی مشخص یوگا و ایروبیک شرکت کردند. قبل و پس از دوره ی تمرینی ترکیب بدنی( وزن بدن، درصد چربی، توده چربی بدن، توده بدون چربی بدن و نسبت دور کمر به لگن)، توان هوازی، فشارخون، ضربان قلب، شاخص های ریوی، توان بی هوازی عضلات پا، انعطاف پذیری و قدرت دست اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی(آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی شفه) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که درصد چربی، وزن چربی، نسبت کمر به لگن، فشارخون دیاستولی، ضربان قلب استراحت در گروه یوگا و ایروبیک نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش نشان داد (۰۵/۰P<). توان هوازی و قدرت دست به طور معناداری در گروه یوگا و ایروبیک نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد (۰۵/۰P<). ظرفیت حیاتی اجباری، حجم بازدمی بافشار در یک ثانیه، حداکثر تهویه ارادی، توان بی هوازی و انعطاف پذیری (بشین و برس و خیزتنه) در گروه یوگا نسبت به گروه کنترل به طورمعناداری افزایش نشان داد (۰۵/۰P<). وزن بدن و فشارخون سیستولی به طور معناداری در گروه ایروبیک نسبت به گروه کنترل کاهش نشان داد (۰۵/۰P<). به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین یوگا و ایروبیک در هیچ کدام از عوامل فوق تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۵/۰P>). در نتیجه نتایج تحقیق حاضر دلالت بر این دارد که از هر دو روش تمرینی یوگا و ایروبیک می توان به منظور بهبود سلامت عمومی و قلبی- عروقی استفاده کرد.

Keywords:

واژه های کلیدی: یوگا , ایروبیک , عوامل فیزیولوژیک , درصدچربی , زنان غیر ورزشکار