مدل سازی خیابان های پیاده محور پویا با رویکرد بهبود سطح سرویس و کاهش تاخیرات عابرپیاده و سواره (مطالعه موردی: بلوار ارم همدان)

سیاست پیاده راه سازی پاسخی به آثار سوء اجتماعی، زیست محیطی و زیرساختی حاصل از تکیه بر حمل ونقل سواره محور است. در اینپژوهش با طراحی خیابان پیاده محور پویا، سیستم خیابان از حالت استاتیک به حالت پویا با استفاده از ایده ی استفاده از سیستمبولاردهای متحرک، اجرایی گردیده است. سپس بلوار ارم همدان با ۷۲ درصد کاربری تفریحی و موقعیتی استراتژیک به عنوان موردمطالعه و مدلسازی ریاضی ، انتخاب شده است. با مطالعات میدانی دو سناریو سوارهمحور و دو سناریو پیاده محور تعریف گشته که سناریو۱ دارای ۴ خط سواره رو بوده و تا سناریو ۴ به ترتیب ۱ خط از سواره رو کم شده و عرض مسیر اضافه به پیاده رو اختصاص داده شده است.متغیرهای نرخ جریان پیاده، نرخ جریان سواره و فضای موجود برای هر عابر به عنوان متغیرهای مستقل و تاخیر پیاده و سواره و سرعتمتوسط مکانی سواره به عنوان متغیرهای وابسته درنظر گرفته شد. در نهایت مدل توانی برای تاخیر پیاده و سواره و مدل درجه دوم برایسرعت سواره دارای دامنه بیشتر و پاسخ های منطقی تر و به این ترتیب سناریوهای بعدی پیش بینی گردید. در ادامه با مقایسه نتایجبدست آمده در حالت پویا، سناریو ۲ برای حالت سواره محور و سناریوی ۳ برای حالت پیاده محور به عنوان حالت بهینه معرفی شد. برایحالت بهینه استاتیک سناریو ۲ با تاخیر حدود ۲۰۰ ثانیه برای عابرپیاده و سواره انتخاب گردید. باتوجه به نتایح بدست آمده از مدل هابه علت تفاوت انتظار از سطح سرویس عابرپیاده در مسیرهای تفریحی، عدد ۲۰ مترمربع به ازای هر عابرپیاده برای حد سطح A پیشنهاد گردید.

Keywords:

بلوار ارم همدان , پیاده راه پویا , تاخیرعابر پیاده و سواره , سرعت سواره , سیستم بولاردهای متحرک