تدوین و آزمون یک مدل انگیزشی برای تصمیم دانشجویان به انجام فعالیت بدنی در بیرون ازدانشگاه

هدف از این پژوهش تدوین و آزمون یک مدل انگیزشی برای تصمیم دانشجویان به انجام فعالیت بدنی دربیرون از دانشگاه بر مبنای نظریه تعیین گری شخصی بود. در این پژوهش برای آزمودن مدل خاصی از روابط بینمتغیرها، از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. آزمودنی ها شامل 611 دانشجو با دامنه سنی بین 16 تا 17 بودند . پرسشنامه های ادراک دانشجویان از ارضای نیازهای بنیادی روان شناختی، تنظیم رفتاری و تصمیم به انجام فعالیتبدنی در بیرون از دانشگاه برای گردآوری داده ها به کار رفتند. نتایج حاصل از مدل پیشنهادی حمایت کردند . تحلیل داده های حاصل از آزمودنی ها با نرم افزار لیزرل نشان داد که تصور ارضای نیازهای بنیادی روان شناختیشکل های خودتعیین شده تری از تنظیم های رفتار را در تربیت بدنی موجب می شود، که این نوع تنظیم های رفتاری نیز متقابلأ به افزایش شکل های خود مختارتر تصمیم می انجامد . علاوه بر این ، نتایج نشان داد که ناانگیختگی نمی تواند تصمیم دانشجویان برای فعالیت بدنی در بیرون از دانشگاه را پیش بینی کند . یافته ها بر اهمیت ارضاینیازهای بنیادی روان شناختی در ایجاد شکل های خود تعیین شده تر تنظیم های رفتاری در تربیت بدنی و تصمیم به انجام فعالیت بدنی در بیرون از دانشگاه تاکید می کنند

Keywords:

تربیت بدنی , نظریه تعیین گری شخصی , نیازهای ذاتی روان شناختی , تصمیم به فعالیت بدنی