تحلیل رابطه استراتژیهای اخلاقی و محیط اخلاق مدار بر کاهش فساد اداری: نقش میانجی پرهیزگاری اخلاقی

زمینه: رهبران و مدیران سازمان با چالش­های زیادی روبه ­رو هستند، یکی از این چالشها مربوط به نبود مسائل اخلاقی می باشد که منجر به تخلفات م یشود. سازمانهایی که بر محوریت اخلاق عمل می کنند و به ­دنبال پیاده­سازی عوامل اخلاقی در سازمان هستند نسبت به سازمانهای دیگر پیشرو و موفق ترند. اخلاق به­ عنوان الزام مهم، با پوشش دادن تمامی رفتارهای رسمی و غیر­رسمی سیلی از کج رفتاریها را کاهش داده و کارکنان در سایه این الزامات با پرهیزگاری اخلاقی بیشتر برای پیشبرد اهداف سازمانی تلاش می کنند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه استراتژی­های اخلاقی و محیط اخلاق­ مدار بر کاهش فساد اداری: نقش میانجی پرهیزگاری اخلاقی انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر در زمره پژوهش­های توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه پیام نور همدان به تعداد ۲۸۰ نفر می­باشد. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و نمونه­ گیری سیستماتیک تعداد ۱۶۲ نفر برآورد گردید. ابزارها شامل چهار پرسشنامه استراتژیهای اخلاقی، محیط اخلاق­مدار، پرهیزگاری اخلاقی و فساد اداری بود. روایی پرسشنامه ها مورد تایید صاحبنظران مدیریت قرار گرفت و پایایی از طریق آزمون آلفای کرونباخ به ­ترتیب استراتژیهای اخلاقی­۹۱/۰، محیط اخلاق­مدار ۸۱/۰، پرهیزگاری اخلاقی۸۰/۰، فساد اداری ۸۱/۰ گزارش شد. تجزیه وتحلیل داده ها با دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون از نوع معادلات ساختاری) انجام شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد استراتژیهای اخلاقی و محیط اخلاق­مدار به شکل مستقیم و غیر­مستقیم (با میانجی­گری پرهیزگاری اخلاقی) بر کاهش فساد اداری اثر داشته ­اند. نتیجه گیری: ­ب ه­طور کلی استراتژیهای اخلاقی، محیط اخلاق­مدار و استراتژیهای اخلاقی بر کاهش فساد اداری با نقش میانجی پرهیزگاری اخلاقی موثر بوده است.

Keywords:

Ethical environment , Ethical strategies and moral piety , Administrative corruption , محیط اخلاق مدار , استراتژیهای اخلاقی و پرهیزگاری اخلاقی , فساد اداری