بررسی نگرش زنان متاهل بدون فرزند مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهری زنجان نسبت به فرزند آوری

مقدمه: مطالعات نشان می دهد که در دو دهه اخیر میزان فرزندآوری در ایران ۷۹% کاهش یافته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نگرش زنان متاهل بدون فرزند مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهری زنجان نسبت به فرزندآوری در سال ۱۳۹۹ انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود.  در این مطالعه،۲۲۰ نفر از زنان متاهل بدون فرزند مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهری زنجان، با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه بررسی نگرش نسبت به فرزندآوری استفاده شد. در نهایت، داده های جمع آوری شده وارد نرم افزارSPSS  نسخه ۲۶ شد و توسط آزمون های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل گردیدند. یافته­ ها: یافته های مطالعه نشان داد که ۶۱/۴ درصد از زنان مورد مطالعه دارای نگرش خوبی نسبت به فرزندآوری بودند. نگرش ۳۶/۴ درصد در سطح متوسط و نگرش ۲/۳ درصد، ضعیف بود. میانگین نمره نگرش به فرزندآوری ۷۰/۴۶ بود. یافته ها نشان داد که بین متغیرهای سن، وضعیت تملک مسکن و وضعیت درآمد با میانگین نمره نگرش به فرزندآوری، رابطه معناداری آماری وجود نداشت. همچنین، بین متغیرهای سطح تحصیلات و وضعیت شغلی زنان و همسران آنها با میانگین نمره نگرش به فرزند آوری، ارتباط آماری معنی دار وجود داشت. نتیجه ­گیری: لازم است در سطح جامعه، برنامه های آموزشی و  انگیزشی برای زوجین با سطح سواد بالاتر و وضعیت های شغلی در رده های بالاتر، برگزار شود. این برنامه ها می تواند کمک کند تا دیدگاه آنها نسبت به فرزندآوری تغییر کند.

Keywords:

Married women , childbearing , attitude , زنان متاهل , فرزندآوری , نگرش