بررسی ارتباط کیفیت زندگی کاری و بار کاری در پرستاران بخش مراقبت های ویژه در بیمارستان های شهر تهران

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه در ارائه خدمات درمانی، شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر این شاخص اهمیت بسزایی دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بار کاری و کیفیت زندگی کاری در پرستاران بخش مراقبت های ویژه در بیمارستان های شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی حاضر به منظور تعیین حجم نمونه از روش کوکران برای جامعه نامعلوم استفاده شد. در این مطالعه ۳۸۴ نفر از پرستاران بخش مراقبت های ویژه شاغل در بیمارستان های آموزشی-درمانی علوم پزشکی تهران در سال ۱۴۰۰ بررسی شدند. به منظور تعیین بار کاری از پرسش نامه بار کاری ذهنی NASA-TLX و برای تعیین کیفیت زندگی کاری از پرسش نامه کیفیت زندگی کاری (WRQoL) استفاده شد. داده ها پس از استخراج وارد نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ شد. یافته ها: همبستگی میان پارامترهای کمی دموگرافیک با شاخص های بار کاری و کیفیت زندگی نشان داد میزان همبستگی مثبت بین سن، سابقه کاری و تعداد شیفت در ماه با شاخص کیفیت زندگی کاری به ترتیب ۰.۶۵، ۰.۴۹ و ۰.۵۹ و همبستگی منفی با شاخص بار کاری به ترتیب ۰.۳۵-، ۰.۱۵- و ۰.۴۲- است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بین بار کاری و کیفیت زندگی کاری رابطه معکوسی وجود دارد. بنابراین لازم است مدیران بیمارستانی با آگاهی از شرایط موجود، با کاهش عوامل موثر بر بار کاری منجر به افزایش سطح کیفیت زندگی کاری پرستاران شوند.

Keywords:

Intensive care unit , Nurses , Work-related quality of life , Workload , بار کاری , بخش مراقبت های ویژه , پرستاران , کیفیت زندگی کاری