جذب بقایای لکه های نفتی از محلول آبی با استفاده از گرافیت ورقه ورقه
Publish place: Journal of Health System Research، Vol: 14، Issue: 4
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 122
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSR-14-4_008
تاریخ نمایه سازی: 28 خرداد 1402
Abstract:
مقدمه: توسعه فعالیت های نفتی در دریای خزر طی سال های اخیر، سبب آسیب به اکوسیستم این گستره آبی شده است. در پژوهش حاضر، قابلیت جذب نمونه نفتی میدان سردار جنگل دریای خزر با استفاده از گرافیت ورقه ورقه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.روش ها: جاذب نهایی با طیف سنج Fourier-transform Infrared spectroscopy (FTIR)، آزمایش Brunauer-Emmett-Teller (BET)، طیف سنج Energy-dispersive X-ray spectroscopy (EDS) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (Scanning electron microscopy یا SEM) تجزیه و تحلیل گردید. میزان جذب نمونه نفتی با جاذب گرافیت ورقه ورقه به کمک روش وزنی و رویه پاسخ سطح (Response surface methodology یا RSM) در نرم افزار تحلیل داده Design-Expert بررسی شد.یافته ها: گرافیت ورقه ورقه با افزایش تخلخل و انبساط ورقه های گرافیت، می تواند با افزایش ظرفیت جذب، مقادیر بسیار زیادی از مواد نفتی را نسبت به گرافیت ساده از سطح آب جذب نماید. آنالیز ساختار جاذب با استفاده از دستگاه ها و روش های SEM، FTIR، BET و EDS، نشان دهنده ورقه ای شدن و افزایش سطح مقطع جاذب و حجم منافذ و حفرات و در نتیجه، افزایش ظرفیت جذب گرافیت ورقه ای می باشد. اعتبار مدل RSM مورد بررسی و تایید قرار گرفت و شاخص های منتخب (میزان جاذب و میزان نمونه نفتی) با استفاده از این مدل بررسی گردید و نشان داد که ماکزیمم مقدار جذب حدود ۶/۲۷ گرم نمونه نفتی با استفاده از ۱ گرم جاذب گرافیت ورقه ای بود.نتیجه گیری: استفاده از گرافیت ورقه ای به دلیل سنتز آسان، قیمت پایین و ظرفیت جذب بالا نسبت به گرافیت ساده و دیگر جاذب های پایه کربنی، می تواند به عنوان جاذب مناسبی برای جذب نفت مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
Omid امید قاسمی
PhD Candidate, Department of Environmental Engineering, School of Environment, College of Engineering, University of Tehran, Tehran, Iran
Naser ناصر مهردادی
Professor, Department of Environmental Engineering, School of Environment, College of Engineering, University of Tehran, Tehran, Iran
Majid مجید بغدادی
Associate Professor, Department of Environmental Engineering, School of Environment, College of Engineering, University of Tehran, Tehran, Iran
Behnoush بهنوش امین زاده
Assistant Professor, Department of Environmental Engineering, School of Environment, College of Engineering, University of Tehran, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :