اثربخشی درمان وجودگرایی معنویت محور و درمان مثبت نگری وجودگرا بر تاب آوری زنان سالمند
Publish place: Journal of Health System Research، Vol: 16، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 121
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSR-16-2_003
تاریخ نمایه سازی: 28 خرداد 1402
Abstract:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان وجودگرایی معنویت محور با درمان مثبت نگری وجودگرا بر تاب آوری زنان سالمند انجام گردید.
روش ها: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با سه گروه بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه شاهد انجام شد. جامعه آماری تحقیق را زنان سالمند مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان تشکیل دادند. نمونه ها شامل ۳۶ نفر بود که به صورت هدفمند و بر مبنای معیارهای ورود، از بین زنان سالمند تحت پوشش مراکز مذکور انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه شاهد (هر گروه ۱۲ نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، مقیاس تاب آوری (Connor-Davidson Resilience Scale یا CD-RISC) بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون توسط شرکت کنندگان هر سه گروه تکمیل گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون ANCOVA در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بر اساس نتایج آزمون ANCOVA، تفاوت معنی داری بین درمان وجودگرایی معنویت محور در نمرات تاب آوری مرحله پس آزمون با گروه شاهد وجود داشت (۰۱/۰ > P). با توجه به تفاوت میانگین های سه گروه، نتایج آزمون تعقیبی Bonferroni نشان داد که بین درمان وجودگرایی معنویت محور و درمان مثبت نگری وجودگرا و بین درمان مثبت نگری وجودگرا و گروه شاهد در تاب آوری تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰۵۰/۰ < P).
نتیجه گیری: درمان وجودگرایی معنویت محور، درمان اثربخشی جهت افزایش تاب آوری زنان سالمند می باشد. آن ها با شرکت در جلسات گروهی این درمان، تاب آوری بالاتری را برای مقابله با ناملایمات دوران سالمندی به دست آورند.
Keywords:
Elderly , Existential , Spirituality , Resilience , Women , سالمند , وجودگرایی , معنویت , تاب آوری , زنان
Authors
افسانه سرتیپ زاده
PhD Candidate, Department of Psychology, School of Educational Sciences and Psychology, Isfahan (Khorasgan) Branch Islamic Azad University, Isfahan, Iran
محسن گل پرور
Associate Professor, Department of Psychology, School of Educational Sciences and Psychology, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
اصغر آقایی
Professor, Department of Psychology, School of Educational Sciences and Psychology, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :