معماری پایدار

عملیات ساختمانی در صنعت معماری، مهندسی و ساخت و ساز مصرف قابل توجهی از انرژی را به خود اختصاص می دهد و منجر به انتشار ۳۹ درصد ۲CO می شود. چنین گازهای گلخانه ای با ایجاد اثر گلخانه ای و تسریع تغییرات آب و هوا، تاثیر منفی قابل توجهی بر محیط زیست دارند. بکارگیری استراتژی های طراحی پایدار می تواند به طور موثر مصرف انرژی ساختمان را تا ۸۰ % کاهش دهد، بنابراین شیوه های طراحی پایدار در سراسر بخش صنعت معماری، مهندسی و ساخت و ساز از اهمیت ویژهای برخوردار است. با تراکم شهری، نیاز روزافزون به استفاده از منابع به روش های پایدار امری ضروری محسوب می شود. صنعت ساخت وساز به تنهایی نزدیک به ۵۰ درصد عواملی را شامل می شود که در تغییرات آب و هوایی نقش دارند و در بهبود تاثیر بلندمدت شهرها بر محیط زیست تاثیرگذار هستند. هدف از طراحی ساختمان های پایدار کاهش آسیب آن بر روی محیط از نظر انرژی و بهره برداری از منابع طبیعی میباشد، که شامل قوانین کاهش مصرف منابع غیر قابل تجدید، توسعه محیط طبیعی، حذف یا کاهش مصرف مواد سمی و یا آسیب رسان به طبیعت در صنعت ساختمان است. این نوع از معماری دارای مولفه های اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی است. با توجه به پیشرفت معماری و نیاز انسان به رویکردهای جدید، معماری خورشیدی می تواند انسان را به دنیایی جدید رهنمون سازد. معماری خورشیدی میانبری است برای رسیدن به معماری پایدار و استفاده بهینه از ابزارها و امکانات فعلی. امروزه استفاده از انرژی خورشیدی به هر شکلی مطلوب است. بطوریکه استفاده از این سیستم باعث صرفه جویی ۵۰ درصدی انرژی می شود.

Keywords:

معماری پایدار , تغییرات آب و هوایی , محیط زیست , گاز گلخانه ای