تجارب زنان مطلقه از انگ های فرهنگی نسبت داده شده به آنها پس از طلاق در شهرستان دورود (لرستان) abstract
تجارب
زنان مطلقه از
انگ های فرهنگی نسبت داده شده به آنها پس از
طلاق انگ زنی، پدیده ای است ساختگی و وابسته به زمان و مکان، فشار اجتماعی موذیانه ای که جامعه بسته به فرهنگ مسلط آن را خلق و بر پیشانی کسانی میزند که از هنجارهای مورد تایید جامعه فراتر رفته اند. با توجه به جامعه دارای نظام مردسالارانه و هویت یابی زن در کنار مرد،
طلاق خود مسئله ای است که منجر به عدم تایید اجتماعی می شود و در نتیجه راه را برای بروز
انگ زنی هموار می سازد. این پژوهش با هدف رسوخ به دنیای زنان بعد از
طلاق و دست یافتن به واقعیت های زندگی به شیوه پدیدار شناسی به دنبال فهم تجارب
زنان مطلقه از
انگ های نسبت داده شده به آنها پس از
طلاق است در این راستا با بهره گیری از نظر جامعه شناسی مانند گافمن و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس با ۹ نفر از
زنان مطلقه شهرستان دورود (لرستان) مصاحبه عمیق شد. و اطلاعات به روش استیویک کولایزی کن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. و تعداد ۱۶۸ کد استخراج گردید سپس دسته بندی مفاهیم استخراج شده از آنها در چهار سطح تا رسیدن به نتایج ادامه یافت . یافته ها در دو طبقه: الف) تجارب
زنان مطلقه از
انگ های نسبت داده شده به آنها پس از طلاق. ب) تجارب
زنان مطلقه از زمینه های فرهنگی در
انگ زنی . دسته بندی شد. در بخش اول که تجارب
زنان مطلقه از
انگ های انتسابی است یافته ها نشان داد که
انگ های فرهنگی در انواع مختلف آن به آنها نسبت داده شده و منجر به قضاوت های اجتماعی غلط شده است. و در قسمت تجارب
زنان مطلقه از زمینه های فرهنگی در
انگ زنی یافته ها حاکی از آن بود که ضد ارزش ها، ضدهنجارها و باورها و نگرش ها بصورت مستقیم تاثیر بسزایی در ایجاد
انگ و انتساب آن به زنان می باشد.